γράφτηκε
Unknown
7.10.15
-
3
Comments
Κόντρες για το ποιος έχει μεγαλύτερο όπλο και στη μέση μια χώρα - Ο πολιτισμένος κόσμος από τις πολυθρόνες του διαλέγει στρατόπεδο και χαίρεται όταν οι βόμβες πέφτουν.
Επίδειξη δυνάμεων έκανε η Ρωσία βομβαρδίζοντας από την Κασπία Θάλασσα στόχους των τζιχαντιστών στην Συρία. Οι 26 πύραυλοι υψηλής ακριβείας διένυσαν 1.500 χιλιόμετρα και βρήκαν τους στόχους τους κάνοντας την ρωσική πολεμική ηγεσία υπερήφανη για την άρτια εκπαίδευση και τις ικανότητες του στρατιωτικού της δυναμικού. Αυτό αντί να τρομάζει σκεπτόμενους ανθρώπους αντιθέτως κάνει εκατομμύρια να χειροκροτούν για το πόσο μακρυά μπορεί να ταξιδέψει ένας πύραυλος.
Ρωσία-Γαλλία Συμμαχία
Η Συρία το τελευταίο διάστημα έχει γίνει το κέντρο ενός πολέμου και ο πλανήτης έχει χωριστεί σε νοητά στρατόπεδα για το ποιος είναι πιο ικανός στον πόλεμο: Η Ρωσία ή το ΝΑΤΟ με την Ε.Ε; Οι ισχυροί κάνουν κόντρες για το πόσους στόχους έχει χτυπήσει ο καθένας με τον πρόεδρο Πούτιν να δηλώνει ότι σε μόλις 7 ημέρες η Ρωσία χτύπησε επιτυχώς 112.
Η Δύση από την δικιά της μεριά ενοχλημένη από την παρουσία της Ρωσίας στην Συρία το τελευταίο διάστημα έχει μετριάσει την στάση της κάνοντας ανακοινώσεις τύπου Κάμερον και βάζοντας πολιτικούς στο παιχνίδι πολέμου των ισχυρών.
Ο Γάλλος πρόεδρος Ολάντ, που πρώτος από της χώρες της Ε.Ε μπήκε στο παιχνίδι των εναέριων βομβαρισμών στην Συρία έχοντας δώσει επί 4 χρόνια εκατομμύρια στους αντικυβερνητικούς "αντάρτες", συναντήθηκε στο Παρίσι με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και σύμφωνα με τον τελευταίο ο Ολάντ πρότεινε να ενωθεί ο Στρατός της Συρίας με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (που πολεμά εναντίον του Άσαντ) και μαζί με αυτούς οι ξένες δυνάμεις ώστε να χτυπήσουν μία και έξω τον ISIS.
Ποιος θα βγει χαμένος τελικά από αυτή την εισβολή όλων εναντίον της Συρίας με αφορμή το ισλαμικό κράτος; Μα μόνο η Συρία, της οποίας η κυβέρνηση είναι σε κατάσταση άμυνας στην επίθεση των πληρωμένων από ξένα συμφέροντα "αντιπολιτευομένων ανταρτών" και των δυτικοπληρωμένων ισλαμοφασιστών επί 4 χρόνια. Έχει χάσει όλες τις υποδομές της, έχει εγκαταλείψει την χώρα το 1/3 του πληθυσμού της που σέρνεται από χώρα σε χώρα ως όμηρος πολέμου και έχει θρηνήσει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, άμαχους και στρατευμένους.
"Φίλοι" κι εχθροί αντάμα
Από την δήλωση του προέδρου της Ρωσίας αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός ο πόλεμος θα αφήσει μία κατεστραμμένη χώρα πίσω χωρίς να έχει κερδηθεί τίποτε για όσους αντιστάθηκαν στην επιβολή ξένων δυνάμεων στο εθνικό έδαφός της και στο πολίτευμά της. "Επί του παρόντος δεν γνωρίζουμε πού βρίσκεται και ποιος είναι ο επικεφαλής του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Όμως, αν υποθέσουμε ότι αυτή είναι η στρατιωτική πτέρυγα της αποκαλούμενης υγιούς αντιπολίτευσης, τότε, αν ήταν δυνατόν να συνδυάσουν τις προσπάθειές τους εναντίον του κοινού εχθρού -του Ισλαμικού Κράτους, του Μετώπου Αλ Νόσρα, των τρομοκρατικών οργανώσεων- τότε θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια καλή βάση για μια μελλοντική πολιτική διευθέτηση στη Συρία", δήλωσε ο κ. Πούτιν.
Την ώρα που οι 26 πύραυλοι περνούσαν πάνω από το Ιράν, το Ιράκ για να προσγειωθούν στην Συρία η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα δήλωνε: "Η Ρωσία είναι έτοιμη να έρθει σε επαφή με τους ηγέτες αυτής της οργάνωσης (τους αντικυβερνητικούς) με σκοπό να συζητηθεί η πιθανότητα εμπλοκής της στην εφαρμογή μιας πολιτικής διευθέτησης της συριακής κρίσης μέσω συνομιλιών μεταξύ της κυβέρνησης (της Συρίας) και της πατριωτικής αντιπολίτευσης". Πατριωτική αντιπολίτευση για το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών έγιναν ξαφνικά οι οραματιστές της "Αραβικής Άνοιξης" πληρωμένοι και αρματωμένοι από τους εχθρούς της Ρωσίας και που τους είδαμε στην Λιβύη να φέρνουν την "δημοκρατία".
Μάλιστα η κ. Ζαχάροβα τόνισε ότι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός θα μπορούσε να συντονίσει τις ενέργειές του με τη ρώσικη αεροπορία εναντίον των τζιχαντιστών.
Ο χαμένος τα χάνει όλα
Η κυβέρνηση Άσαντ είναι πλέον στριμωγμένη από "φίλους" και εχθρούς αλλά όπως γίνεται μετά από κάθε πόλεμο που έχει διαλύσει τα πάντα, η λύση θα είναι πολιτική. Διότι τόσο οι εχθροί όσο και οι "φίλοι" της Συρίας μιλάνε για την επόμενη ημέρα Άσαντ, την ημέρα που θα μπουν τα σχέδια ανασυγκρότησης της χώρας, ανοικοδόμησής της, δήθεν ελεύθερης κυβέρνησης, δήθεν δημοκρατίας με την οικονομική στήριξη εχθρών και "φίλων" που πάντα με το αζημίωτο θα στέψουν και αυτόν τον πόλεμο με φύλλα πικροδάφνης.
Τα ισχυρά κράτη έχουν πάντα ανάγκη έναν πόλεμο και η καταστροφή να είναι όσο μεγαλύτερη γίνεται για να μπορούν μετά την παύση πυρών να δουλεύουν τα εργοστάσια, οι ΜΚΟ και όλα τα "φιλέσπαχνα" εργαλεία του συστήματος. Το έργο το είδαμε στον πόλεμο του Κόλπου, στην Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ και όπου φτάνει η δορυφορική τηλεοπτική κάλυψη.
Η είδηση που το Associated Press δημοσίευσε με πηγές από το FBI ότι τζιχαντιστές προσπαθούν να αγοράσουν θανατηφόρο καίσιο από χώρες της ανατολικής Ευρώπης κάνει τα πράγματα πιο εύκολα για όσες χώρες εκτός από τις κόντρες για το βεληνεκές των πυραύλων τους θέλουν να κάνουν και μία κόντρα πυρηνικών όπλων νέου τύπου σε μια ήδη κατεστραμμένη χώρα όπως η Συρία. Το απεμπλουτισμένο ουράνιο έκανε πρόβα τζενεράλε στον Κόλπο και τα έδωσε όλα στην καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας. Ξεστοκαρίστηκαν οι ΗΠΑ από τα πυρηνικά απόβλητα των εργοστασίων ενέργειάς τους που απαγορεύεται να θαφτούν στο έδαφος της Αμερικής.
Ο ISIS έχει βρει εκατομμύρια ευρώ και κάνει αγορές πυρηνικών από τη Μολδαβία, υποστηρίζει το FBI. Τα πυρηνικά όπλα μάλλον βγαίνουν με τόση ευκολία από την Ευρώπη όσο δύσκολο είναι να μπουν 100 πρόσφυγες από την Συρία σε αυτή. Μπορείς να πιάνεις στο αεροδρόμιο δεκάδες Σύριους με πλαστά έγγραφα αλλά δεν μπορείς να πιάσεις τους "τζιχαντιστές" που ήδη έχουν κάνει φωλιά στα Βαλκάνια και άλλους που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικό εξοπλισμό από την Ευρώπη στην Συρία σαν να ήταν σουβενίρ διακοπών.
Στον πόλεμο δεν υπάρχουν εχθροί και φίλοι. Υπάρχουν οι νεκροί, οι νεκροζώντανοι και το κέρδος, το οποίο είναι πολύ πιο εύκολο και πολύ πιο μεγάλο από το κέρδος σε περίοδο ειρήνης.
3 σχόλια
Γιατί να υπάρχει εξουσία ενός όντος έναντι ενός άλλου όντος ;
Γιατί ο κωλοάνθρωπος είναι άπληστος .
Για την σχολιάζουσα δεν υπάρχει καμία άλλη απάντηση ή εξήγηση .
'Οπως έχει δείξει η ιστορία μέχρι σήμερα τον άνθρωπο, που αγαπάει την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, και μάχεται για αυτά τα ιδανικά, τον χωράει μόνο το νεκροταφείο .
Βέβαια και τον άπληστο κωλοάνθρωπο το νεκροταφείο τον περιμένει, αλλά δεν το " βλέπει " .... και κρίμα είναι μόνο το καημένο το νεκροταφείο...... .
Έπρεπε να υπάρχουν νεκροταφεία για τους δίκαιους
και
σκατόλακκοι για τους κωλοανθρώπους .
Βεβαιώνουμε αντίθετα: ο πόλεμος δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συνέχιση των πολιτικών σχέσεων, με τη συνδρομή άλλων μέσων. Λέμε πως προστίθενται σ’ αυτόν νέα μέσα, για να βεβαιώσουμε ταυτόχρονα πως ο ίδιος ο πόλεμος δεν παύει αυτές τις πολιτικές σχέσεις, πως δεν τις μεταμορφώνει σε κάτι τελείως διαφορετικό, αλλά πως αυτές συνεχίζουν να υφίστανται στην ουσία τους, όποια κι αν είναι τα μέσα που χρησιμοποιούν, και πως τα κύρια νήματα που διατρέχουν τα πολεμικά συμβάντα και που συνάπτονται μ’ αυτά δεν είναι παρά διαγράμματα μιας πολιτικής που συνεχίζεται μέσα στον πόλεμο ώς την ειρήνη.
Μπορούμε να κατανοήσουμε τα πράγματα διαφορετικά; Οι πολιτικές σχέσεις μεταξύ εθνών και κυβερνήσεων έπαψαν ποτέ με τις διπλωματικές νότες; Μήπως ο πόλεμος δεν είναι ένας άλλος τρόπος από το να γράφουν και να μιλούν για να εκφράσουν τη σκέψη τους; Είναι αλήθεια πως έχει τη δική του γραμματική, όχι όμως τη δική του λογική.
Δεν μπορούμε λοιπόν ποτέ να διαχωρίσουμε τον πόλεμο από τις πολιτικές σχέσεις, κι αν αυτό προέκυπτε σ’ ένα οποιοδήποτε σημείο της έκθεσης μας, όλα τα νήματα αυτών των σχέσεων θα είχαν κατά κάποιο τρόπο σπάσει, και θα είχαμε να κάνουμε με κάτι στερούμενο νοήματος και πρόθεσης... Καταφεύγοντας στον πόλεμο, η πολιτική αποφεύγει όλα τ’ αυστηρά λογικά συμπεράσματα που απορρέουν από τη φύση της-λίγο νοιάζεται για τις τελικές δυνατότητες, και μένει στις άμεσες πιθανότητες. Έτσι, παρεμβάλλεται βέβαια πολλή αβεβαιότητα σ’ όλη την υπόθεση, που γίνεται τότε ένα είδος παιχνιδιού- όλες όμως οι Κυβερνήσεις πιστεύουν πως είναι πιο επιτήδειες και πιο διορατικές σ’ αυτό το παιχνίδι από τους αντιπάλους τους, κι είναι αυτό που τους δίνει αυτοπεποίθηση στην πολιτική τους... για μιαν ακόμη φορά: ο πόλεμος είναι όργανο της πολιτικής· φέρει κατ’ ανάγκην τη σφραγίδα αυτής της πολιτικής· πρέπει να μετρά τα πάντα με τον πήχυ της πολιτικής. Η διεξαγωγή του πολέμου είναι επομένως στις μεγάλες της γραμμές η ίδια η πολιτική, που χρησιμοποιεί το σπαθί αντί για τη γραφίδα, χωρίς να παύει γι’ αυτό το λόγο να σκέφτεται σύμφωνα με τους δικούς της νόμους [Karl Klausewitz]
Ο πόλεμος είναι ένα όργανο της Πολιτικής
Δι ένα τύραννον ή δια πόλιν ασκούσαν ηγεμονίαν, τίποτε δεν είναι ανακόλουθον, εφόσον είναι συμφέρον, ούτε δύναται να θεωρηθεί τις ως όμαιμος, εφόσον δεν δύναται να εμπιστευθεί τις αυτόν. Ο καθείς πρέπει να είναι εχθρός ή φίλος αναλόγως των περιστάσεων. Και το ιδικόν μας συμφέρον ενταύθα εξυπηρετείται, όχι εάν εξασθενίσωμεν τους φίλους μας, αλλ’ εάν οι εχθροί μας καταστούν ανίσχυροι δια της δυνάμεως των φίλων μας. Ούτε πρέπει να δεικνύεσθε δύσπιστοι. Διότι τους εκεί συμμάχους μας μεταχειριζόμεθα όπως έκαστος ημπορεί να μας χρησιμεύσει καλλίτερον [Θουκυδίδης, Ιστορίαι, Βιβλίον Σ΄ § 85, Μετάφραση Ελευθερίου Βενιζέλου].
ΑΡΧΕΓΟΝΟΣ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙΣΜΟΣ
Δημοσίευση σχολίου