γράφτηκε
στον Τοίχο
21.8.17
-
0
Comments
24 χρόνια λειτούργησε το Tent City και ήταν ένα κολαστήριο για τους κρατούμενους
Το 1993, ο Joe Arpaio, ο «πιο σκληρός σερίφης» της Αμερικής, άνοιξε μια προσωρινή φυλακή έξω από το Φοίνιξ. Το Tent City(η πόλη των σκηνών) λειτούργησε 24 χρόνια.
Χίτλερ! Χίτλερ! φώναζαν οι φυλακισμένοι στις κάμερες της τηλεόρασης σε ένδειξη διαμαρτυρίας, στις 4 Φεβρουαρίου 2009. Περισσότεροι από 200 άντρες Λατινοαμερικάνοι με ασπρόμαυρες ριγωτές στολές, που συγκεντρώθηκαν, έτρεχαν προς μια κινητή μονάδα τηλεοπτικού συνεργείου που είχε πάει να καταγράψει τους "παράνομους αλλοδαπούς" κρατούμενους στην περίφημη φυλακή της Αριζόνα, Tent City.
Οι χαρακτηρισμοί απευθύνονταν στον σερίφη της περιφέρειας Maricopa, Joe Arpaio, ο οποίος λίγους μήνες πριν αποκάλεσε αυτή την υπαίθρια φυλακή ως "στρατόπεδο συγκέντρωσης" σε ομιλία προς πολιτικούς υποστηρικτές σε τοπική ιταλοαμερικανική λέσχη.
Όταν ρωτήθηκε για το σχόλιο αυτό από τον Guardian τον Ιούλιο, ο Arpaio το βρήκε αστείο. "Ακόμα κι αν ήταν στρατόπεδο συγκέντρωσης, ποια είναι η διαφορά; Αντέχω ακόμα. Εξακολουθώ να επανεκλέγομαι ", είπε.
Η φυλακή άντεξε επίσης. Για περισσότερα από 20 χρόνια, η Tent City ήταν η μεγαλύτερη φυλακή σε μια βιομηχανική περιοχή, 10 λεπτά νότια από το κέντρο του Φοίνιξ.
Στο αποκορύφωμά της στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αποτελούνταν από 82 στρατιωτικές σκηνές και φιλοξένησε 1.700 κρατούμενους. Μετά το 2009, ο αριθμός θα μπορούσε να ανέρχεται σε 200 μετακινούμενους χωρίς έγγραφα.
Παρά τις πολλαπλές αγωγές από κακομεταχειρισμένους πρώην κρατούμενους, την αυξανόμενη δημόσια αγανάκτηση και την έντονη κριτική από οργανισμούς όπως η Διεθνής Αμνηστία, οι οποίες αναγνώρισαν την εγκατάσταση ως απάνθρωπη, υπερπλήρη και επικίνδυνη, η υπαίθρια φυλακή παρέμεινε ανοιχτή.
Ακόμη και το υπουργείο δικαιοσύνης κατηγόρησε τον Arpaio για τις φυλετικές διακρίσεις και για την άρνηση στους κρατούμενους βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην φυλακή του.
Τώρα η δημιουργία του Arpaio, και η λειτουργία του Tent City έφτασε στο τέλος τους. Η εγκατάσταση δεν προοριζόταν ποτέ να λειτουργήσει για δύο δεκαετίες. Ξεκίνησε ως προσωρινή λύση για τον υπερπληθυσμό άλλων φυλακών της επαρχίας Maricopa τον Αύγουστο του 1993.
Ο Arpaio δήλωσε ότι κόστισε μόλις 80.000 δολάρια για να την φτιάξει, χρησιμοποιώντας το πλεόνασμα των στρατιωτικών σκηνών που έμειναν από τον πόλεμο της Κορέας.
Για πολλούς μήνες κάθε φορά, οι κρατούμενοι που καταδικάζονταν για μικρές εγκληματικές πράξεις κοιμόνταν στις σκηνές σε κουκέτες που ήταν σε τσιμέντο. Το καλοκαίρι, οι θερμοκρασίες στο εσωτερικό των σκηνών έφταναν έως και 54C (130F) στο κλίμα της Αριζόνα.
Αν και υπήρχε μια εσωτερική κλιματιζόμενη μονάδα όπου οι κρατούμενοι μπορούσαν να κάνουν ντους, δεν τους επιτρεπόταν να κοιμούνται εκεί.
Οι φυλακισμένοι ήταν ντυμένοι με ροζ εσώρουχα, ροζ σανδάλια και χρησιμοποιούσαν ροζ βρεγμένες πετσέτες γύρω από τους λαιμούς για να δροσίζονται. Ο σερίφης είπε ότι επέλεξε το ροζ, επειδή οι φυλακισμένοι δεν θα προσπαθούσαν να τα κλέψουν.
Ο Arpaio χαρακτηρίστηκε ως ο "πιο σκληρός σερίφης της Αμερικής" από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, εστιάζοντας στο εμπόριο ναρκωτικών και στις εγκληματικές συμμορίες. Όμως, το 2007, καθώς η Αριζόνα που είναι στα σύνορα έγινε η κύρια πύλη για πάνω από το 50% της παράνομης μετανάστευσης και οι φόβοι για τρομοκρατία αυξήθηκαν, άλλαξε και επικεντρώθηκε στην παράνομη μετανάστευση.
Το Tent City ήταν ένα ιδιαίτερα διχαστικό έργο, εμπνέοντας τον θαυμασμό ορισμένων από την τοπική κοινότητα, αλλά με έντονη κριτική από εκείνους που το είδαν ως τόπο εξευτελισμού των ανθρώπων.
Περήφανος για το έργο του ο Arpaio καλούσε συχνά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να παρακολουθήσουν νέες ομάδες κοριτσιών που αποστέλλονταν στο Tent City. Έλεγε πως αυτό ήταν ένας φθηνός τρόπος για να φτάσει το μήνυμά του κατά της μετανάστευσης στους ανθρώπους.
Ο Jaime Valdez, 35 ετών, πέρασε τέσσερις μήνες το 2012 στη χωριστή εξωτερική μονάδα για περίπου 200 μετανάστες χωρίς έγγραφα. Για παραδειγματισμό, ο Arpaio δημιούργησε αυτήν την πτέρυγα ως μέρος για "παράνομους αλλοδαπούς", αλλά στην πραγματικότητα ήταν για όποιον περιμένει να μεταφερθεί σε άλλη υπηρεσία επιβολής του νόμου.
"Μας κορόιδευαν επειδή δεν μιλούσαμε τη γλώσσα", λέει ο Valdez για τους φρουρούς φυλακών. "Τους μιλούσαμε και μας αγνοούσαν."
Στις κρύες μέρες, οι θερμοκρασίες έφθαναν στους 5C (41F). Οι τρύπες στις σκισμένες σκηνές άφηναν τον αέρα και τη βροχή να μπαίνει, μουσκεύοντας τα κρεβάτια. Ο Valdez και άλλοι κρατούμενοι έφτιαχναν σχοινιά για να συγκρατήσουν τις σκηνές από μαύρους σάκους απορριμμάτων που τους είχαν δοθεί σαν αδιάβροχα.
Τίποτε από όλα αυτά και άλλα αίσχη δεν εμπόδισαν τον Arpaio να αποκτήσει ευρεία πολιτική υποστήριξη για τη φυλακή.
"Από την πρώτη μέρα είπα τα πάντα στους επικριτές: «Οι άνδρες και οι γυναίκες που πολεμούν για τη χώρα μας, ζουν σε σκηνές, οπότε γιατί διαμαρτύρονται όταν οι καταδικασθέντες εκτίουν τον χρόνο της καταδίκης τους στις σκηνές;», δήλωσε ο Arpaio.
Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου