Προσφατα
.

22.8.15

Γίνεται του...ΣΥΡΙΖΑ

Τα εσωκομματικά του Σύριζα τελικά έγιναν το σημαντικότερο εθνικό θέμα
Ξενοφώντας Ερμείδης
Κλέβουν για άλλη μια φορά την παράσταση οι αριστεροί ευρωπαϊστές καταφέρνοντας με αυτόν τον τρόπο να ρίχνουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους αφήνοντας τους δανειστές να λειτουργούν ανενόχλητοι εναντίον του ελληνικού λαού με τους ισχύοντες μνημονιακούς νόμους.

Η παράδοση της χώρας ήταν επανάσταση
Το Μνημόνιο 3 και η Συμφωνία παράδοσης της χώρας σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα είναι επανάσταση, αφού σύμφωνα με τα λεγόμενά του είναι άνοιγμα σε νέους δρόμους. Αυτά και άλλα ωραία  τόνισε κατά την διάρκεια της Πολιτικής Γραμματείας του Σύριζα.

Εκτός όμως από επαναστάτης που ανοίγει δρόμους είναι και ο εκκαθαριστής της παλιάς Αριστεράς, η οποία κινούνταν επί δεκαετίες με συντηρητισμό  και με ...αυταπάτες. «Ο ΣYPIZA έχει την ευκαιρία να αποκτήσει μια νέα σχέση με την κοινωνία που τον στηρίζει, καθώς και τη δυνατότητα να αποκτήσει ένα ευκρινές ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα μιας σύγχρονης ριζοσπαστικής Αριστεράς, απαλλαγμένης από συντηρητικά κατάλοιπα ή αυταπάτες".
Άνοιγμα προς όλους τους ψηφοφόρους κάνει κατά την έναρξη του προεκλογικού του αγώνα δηλώντας ότι ο ΣYPIZA έχει την ευκαιρία να αποκτήσει μια νέα σχέση με την κοινωνία που τον στηρίζει, γυρνώντας την πλάτη σε όλους αυτούς που τον στήριζαν ακόμα κι όταν αγκομαχούσε να μπει στην Βουλή.

Το ΛΑΕ είναι ο Σύριζα
Από την πλευρά του κόμματος, Λαϊκή Ενότητα, αυτό είναι ο πραγματικός Σύριζα. Ο εκπρόσωπος τύπου, κ. Ήσυχος, μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων Sputnik  διευκρίνισε ότι το το ΛΑ.Ε θα πατήσει πάνω στο αρχικό πρόγραμμα του Σύριζα.

Σύμφωνα με αυτή την δήλωση οι θεωρίες περί αποκοπής από το ευρώ και  ρήξη με την Ε.Ε είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας ή ένας καλός τρόπος να λειτουργήσει το νέο κόμμα του Σύριζα ως ανάχωμα, εφόσον η θεμελιώδης αρχή του Σύριζα (και τώρα του ΛΑ.Ε) είναι οπωσδήποτε μέσα στην Ε.Ε. 

Το επόμενο που περιμένουμε είναι να ακούσουμε από τον κ. Λαφαζάνη από προεκλογική εξέδρα ότι θα βαρέσει κι αυτός τα νταούλια για να χορέψουν οι αγορές. Οι αγορές με το "επαναστατικό" πρόγραμμα του Σύριζα χόρεψαν και  γλέντησαν, αλλά τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι Έλληνες για τα επόμενα 32,5 χρόνια τουλάχιστον. 

Κουβέντες του κομμωτηρίου
Η πρόεδρος της Βουλής, κ. Κωνσταντοπούλου επιτέθηκε με ανακοίνωση εναντίον της κας Γεροβασίλη, η οποία είχε χαρακτηρίσει την πρόεδρο της Βουλής "απελθούσα πρόεδρο" και την στάση της για τον τρόπο που αντέδρασε στην παραίτηση της κυβέρνησης ως "θεσμικές γελοιότητες".
Η κα Κωνσταντοπούλου δεν άφησε να πέσει τίποτε κάτω και απάντησε με επιστολή τονίζοντας τα εξής:
"Δεν υπάρχει «απελθούσα Πρόεδρος», αλλά απελθούσα Κυβέρνηση, η οποία έχει άλλωστε αποχωρήσει και από τις αρχές του ΣΥΡΙΖΑ, επιτιθέμενη στην Πρόεδρο της Βουλής και αποχωρώντας συλλογικά και επιδεικτικά κατά την ομιλία της στη Βουλή- κάτι που δεν έκανε ποτέ για κανέναν και καμία βουλευτή ή αρχηγό κόμματος. 
Δυστυχώς αποδεικνύεται ότι κάποιοι όχι απλώς δεν είναι «κάθε λέξη του Συντάγματος», αλλά έχουν τόσο βαθιά περιφρόνηση για την Συνταγματική νομιμότητα που δεν ορρωδούν προ ουδενός. Γι’ αυτό και διαλύουν δια μιας Κυβέρνηση, Κόμμα και Βουλή".
Κυριολεκτικά αλλού βαράν τα όργανα κι άλλου χορεύουν οι νύφες είναι οι θεσμικοί και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Σύριζα. Η μεν κα Γεροβασίλη ομιλεί περί "θεσμικών γελοιοτήτων" έχοντας ψηφίσει ΝΑΙ κάνοντας Θεσμό την γερμανική κυριαρχία στην Ελλάδα και η δε, κα Κωνσταντοπούλου, ομιλεί περί ελληνικού συντάγματος όταν η Ελλάδα είναι και με την συμμετοχή της αποικία των Γερμανών. 
« PREV
NEXT »

1 σχόλιο

Ανώνυμος είπε...

Υποτιμούν τη νοημοσύνη όλων μας.Τα δημαγωγικά τους τερτίπια δοκιμάζονται με τη λογοδιάρροια λόγω επαγγελματικής κατάρτισης πολλών μέσω της δικηγορίας.Πού να τα βάλεις με δαύτους,τα ερμηνεύουν έτσι ώστε τα αληθή να μοιάζουν ψεύτικα και τα ψευδή να φαντάζουν αληθινά.Πάντως η Λαφαζάνειος εκδοχή είναι απείρως καλύτερη της Τσιπρανείου,και πλησιάζει την αλήθεια στον ορυμαγδό του ψεύδους.Το ζήτημα είναι αν θα σταθεί ως τέλους στις επάλξεις της γιατί έτσι αποδεικνύει τη συνέπεια λόγων και έργων κάτι που αποτελεί σπάνιο φαινόμενο και το ζητούμενο στην αναξιοπιστία του πολιτικού κόσμου.