γράφτηκε
στον Τοίχο
20.8.15
-
0
Comments
Tις προάλλες μιλήσαμε για πτώματα που θυμούνται την ανθρωπιά τους κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα και για πτώματα που θυσιάστηκαν άδικα εξ’ αιτίας των πολέμων των καπιταληστών.Σήμερα θα μιλήσουμε για άλλου είδους πτώματα. Πτώματα που αδημονούν για το αίμα σας(ψήφος). Καθώς επειδή είναι και αιμοβόρα και κανιβαλικά, ο μόνος λόγος που υπάρχουν είναι επειδή κάποιοι τους ψηφίζουν.
Οι επαγγελματίες πολιτικοί, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και κομμάτων είναι οι σύγχρονοι «σοφοί» της εποχής μας.Σοφοί γιατί για κάθε κοινωνικό πρόβλημα που προκύπτει αυτοί πάντα ισχυρίζονται πως κατέχουν την καλύτερη λύση.Και διατυμπανίζουν με στόμφο την περίσσια γνώση τους πάνω στα κοινωνικά προβλήματα όπου σταθούν κι όπου βρεθούν.Σαν και τους παπάδες(άλλο είδος πτωμάτων…), έτσι και αυτοί αγοράζουν και πουλάνε.Αγοράζουν ψήφους και πουλάνε ελπίδες στον κάθε αδαή, και στον κάθε κατεστραμμένο από το σύστημα σκλαβιάς που περιμένει πώς και πώς έναν «σωτήρα».Η διαφορά μεταξύ των ψευτών παπάδων και των ψευτών πολιτικών είναι πως οι πρώτοι σας πουλάνε ελπίδες για την μετα θάνατο ζωή.Ενώ οι δεύτεροι για την προ θανάτου ζωή,δηλαδή την ζωή που ζούμε τώρα.
Καί τα δύο αυτά είδη πτωμάτων για να επιβιώσουν χρειάζονται τον άνθρωπο.Για την ακρίβεια όχι τον άνθρωπο αλλά τον φόβο των ανθρώπων. Οι πρώτοι επενδύουν στον φόβο του ανθρώπου για τον θάνατο και οι δεύτεροι στον φόβο του ανθρώπου για μία κοινωνία,έναν κόσμο χωρίς διαχειριστές,χωρίς σοφούς και «σωτήρες». Καί οι δύο λειτουργούν ως βρυκόλακες. Παράσιτα που απομυζούν όνειρα,φόβους,ελπίδες,πόνο,ιδρώτα και φυσικά μπόλικο χρήμα.
Ο φόβος στον άνθρωπο είναι απολύτως απαραίτητος, καθώς στην ουσία τον προειδοποιεί για κάποιο πιθανό κίνδυνο και ταυτόχρονα τον αποτρέπει από το να προβεί σε πράξεις με δυσάρεστες συνέπειες.Αυτός είναι ο φυσικός φόβος που αισθάνονται όλα τα ζωντανά πλάσματα εντός Γης και πιθανόν εκτός…
Ο τεχνητός φόβος,είναι ο φόβος που αισθάνεται ο άνθρωπος επηρρεαζόμενος από καταστάσεις που προέρχονται από τρίτους και για τις οποίες το υποκείμενο δεν έχει καμία γνώση ή μπορεί να έχει μία τελείως διαστρεβλωμένη εικόνα,διαφορετική από την πραγματική αλλά σε κάθε περίπτωση δυσάρεστη και μη διαχειρίσιμη από το ίδιο.
Ο τεχνητός φόβος δεν είναι τίποτε άλλο από ένα παιχνίδι του μυαλού.
Μία αυταπάτη και μία παγίδα στην οποία πέφτουν οι άνθρωποι γιατί νομίζουν πως οι ίδιοι δεν γνωρίζουν ενώ κάποιοι άλλοι γνωρίζουν.Ακόμη κι άν η πραγματικότητα είναι αυτή καθεαυτή και δεν έχουμε κανένα λόγο να την αμφισβητούμε σαν γεγονός,αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα πως δεν έχουμε τοδικαίωμα και την δύναμη να την ανατρέψουμε.Κάθε τί το τεχνητό είναι και καταδικασμένο.Καταδικασμένο να ξεπεραστεί από την ίδια την ανθρώπινη εξέλιξη και την ανθρώπινη ανάγκη και βούληση για κάθε τί ιδανικότερο.
Αρκετά!Όσο πιό σύντομα απαλλαχθούμε από τους τεχνητούς φόβους και τις αυταπάτες που μας επιβάλλουν οι κάθε είδους βρυκόλακες και ντήλερς ελπίδων, τόσο πιό γρήγορα και πιό άνετα θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο κόσμο.
Όλοι οι επαγγελματίες πολιτικοί αλλά καί αυτοί που υπόσχονται δια της ψήφου λύτρωση,είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων ηλίθιοι,και στην χειρότερη εντεταλμένοι εκτελεστές του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.Κανένας τους δεν επιθυμεί τις αυτοδιεύθυνση της κοινωνίας,κανένας τους δεν επιθυμεί να απαλλαγεί ο κόσμος από τα βαρίδια των ολιγαρχών και των υπηρετών τους.
Γι’αυτό και πάντοτε θα δημιουργούν κρίσεις, γι’αυτό και πάντοτε θα εφευρίσκουν διάφορα τεχνάσματα για να ενισχύουν τον φόβο του κάθε υποταγμένου σκλάβου που μάταια ψάχνει τον κατάλληλο λυτρωτή.Δεν υπάρχει κανένας κατάλληλος.Όλοι αυτοί που σου ζητάνε ψήφο είναι ήδη πεθαμένοι από το σύστημα της υποταγής και της εξαθλίωσης.Ακόμα όμως πιό πεθαμένος είναι ο άνθρωπος που έχασε κάθε ελπίδα και κάθε δικαίωμα στο να ορίσει ο ίδιος την ζωή του μαζί με όλους εκείνους που αισθάνονται πως είναι απέναντι από το σύστημα που γεννά μετρημένους δισεκατομμυριούχους και εξοντώνει δισεκατομμύρια σύγχρονων σκλάβων.
Ο περισσότερος κόσμος μετά και την καταστροφή στην οποία έφεραν στην κοινωνία κυρίως τα δύο σιχαμερά κόμματα των ολιγαρχών στράφηκε στην λεγόμενη Αριστερά γιατί έτσι έχει συνηθίσει.Δηλαδή ανέθεσε το δικαίωμά του για ένα καλύτερο αύριο σε αυτούς που του το έταζαν και μάλιστα με τρόπο εμφατικό.Αυτοί που υποστήριζαν μέχρι πρότινος μιά δίκαιη διαχείριση του απάνθρωπου καπιταλισμού έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο.Οι υπόλοιποι φυσικά αριστεροί έμειναν για μία ακόμη φορά στην γνωστή καταγγελτική στάση τους περιμένοντας από έναν τελείως απροετοίμαστο κόσμο να αντιδράσει την στιγμή που κανένας δεν τολμά να πεί το αυτονόητο.
Πως καί οι αριστεροί καί οι δεξιοί παίζουν το ίδιο παιχνίδι εξουσίας.Και πως πέρα από μία οργανωμένη επανάσταση ενάντια στην αστική δημοκρατία και τα πολιτικά τσιράκια της, οποιαδήποτε προσπάθεια να ανατραπεί η πολιτική λιτότητας θα καταλήξει σε φιάσκο σαν και το πρόσφατο όπου βέβαια ήταν προμελετημένο.
Αρκετά με τα πολιτικά δεκανίκια του συστήματος.Άν η Αριστερά άλλαζε κάτι θα ήταν παράνομη.Προφανώς οι «σύντροφοι» περιμένουν τις εκλογές για να πάρουν το ποσοστό τους και αρκούνται στην διαχείριση ιδεών και στην διοργάνωση νόμιμων και ειρηνικών πορειών για να πείσουν τον κόσμο πως τα μέτρα είναι άδικα και πως πρέπει να ανατραπούν.Να ανατραπούν από ποιόν και πώς δεν μας το λένε…
Κάποιοι έχουν το θράσος να λέγονται και κομμουνιστές έχοντας πάρει διαζύγιο με την επανάσταση και την προπαγάνδισή της εδώ και κάτι δεκαετίες.Πιστεύουν πως κατέχουν τον σωστό τρόπο και την απαραίτητη γνώση γι’αυτό και είναι διαιρεμένοι σε χίλια δυό κομμάτια-όπως και οι αναρχικοί-και έτσι το σύστημα και επαναστάτες τύπου Τσίπρα και Καμμένου χασκογελούν μαζί με τα φιλαράκια τους ,τους σαμαροβενιζελοκουβέληδες.
Η Αριστερά του σήμερα είναι ακριβώς σαν την ελπίδα του Σύριζα.Όλοι την περιμένουν κι όταν είναι να έρθει έρχεται με τον κώλο.Όταν περιμένεις την σωτηρία εξ’εκλογών συστημικών παίρνεις ακριβώς αυτό που μπορεί να σου δώσει το σύστημα.Μία ακόμη λιτότητα και ένα ακόμη κράτος που εκδικείται τους φτωχούς και τους απόκληρους της γης.
Ο κόσμος δεν χρειάζεται τα κόμματα που ευαγγελίζονται μία καλύτερη διαχείριση μέσα στο υπάρχον σύστημα,ή τις οργανώσεις εκείνες που οραματίζονται την ουτοπία αναβάλλοντας καί οι δύο την επανάσταση για μετά θάνατον.Μία και μόνο οργάνωση αριστερών και αναρχικών, εργαζομένων και ανέργων,με αμιγώς αντικαπιταλιστική επαναστατική προοπτική,για την συντριβή του διεφθαρμένου πολιτικοκοινωνικού συστήματος.Στο σήμερα…
Το δίλημμα που προκύπτει πλέον είναι ένα: είτε η κοινωνία θα στηρίζεται σε επαγγελματίες ψεύτες πολιτικούς με τα γνωστά αποτελέσματα,είτε θα αναζητήσει από μόνη της την αυτοδιεύθυνση με όρους απόλυτης ισότητας και ισονομίας,αφού πρώτα εξαφανίσει κάθε πρόθυμο απατεώνα και έμπορα ψεύτικων ελπίδων από προσώπου γης.
Διαλέγετε και παίρνετε…
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου