γράφτηκε
στον Τοίχο
23.9.15
-
0
Comments
Πριν πολλά χρόνια στην Ήπειρο ζούσε ο Φέζος που ήταν Δερβέναγας στην περιοχή. Έτσι οι ντόπιοι τον φώναζαν Φεζοδερβέναγα.
Κάποια στιγμή του Φεζοδερβέναγα δεν του άρεσε ούτε η Άρτα ούτε τα Γιάννενα και πήρε τα βουνά. Κατέληξε στο Τσερνέσ'.
Άγνωστο το τι έκανε τον Φεζοδερβέναγα να μείνει στο χωριό, μπορεί και η φύση ή η ομορφιά του.
Ήταν μια απόφαση δύσκολη μάλλον γιατί όλοι γνώριζαν πως γύρω από το χωριό στα κονάκια των βλάχων υπήρχαν πολλοί κλέφτες.
Άγνωστο το τι έκανε τον Φεζοδερβέναγα να μείνει στο χωριό, μπορεί και η φύση ή η ομορφιά του.
Ήταν μια απόφαση δύσκολη μάλλον γιατί όλοι γνώριζαν πως γύρω από το χωριό στα κονάκια των βλάχων υπήρχαν πολλοί κλέφτες.
Εκεί λοιπόν ο Φεζοδερβέναγας άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο με την βοήθεια των κλεφτών. Η λαϊκή μούσα τραγούδησε και τον Φέζο αλλά και το όμορφο χωριό του Ζαγοριού με μια υπέροχη μελωδία που παραδόξως χορεύεται από γυναίκες.
Το Τσερνέσ' είναι σκαρφαλωμένο στους πρόποδες της Τσούκα Τζίνα (Μυτερή κορυφή) και νομίζεις πως κάνει αέναη προσπάθεια να φτάσει ψηλά να ακουμπήσει τα σύννεφα στην κορφή.
Το πράσινο και η ομορφιά του βουνού ήταν απόλυτα δεμένη με την αισθητική των κατοίκων του, μέχρι που οι Γερμανοί τους κατέκαψαν δυο τρεις φορές. Όσες προσπάθειες κι αν έκαναν οι κάτοικοι το χωριό έχασε πολλά από τα υπέροχα πέτρινα σπίτια του.
Παρ' όλα αυτά οι Τσερνεσιώτες διατήρησαν την φυσιογνωμία του χωριού μέχρι τις ημέρες μας με όλες τις αντιξοότητες που αντιμετώπισαν όπως όλοι οι Έλληνες.
Σήμερα αν το αναζητήσετε θα το βρείτε με το όνομα Ελατοχώρι αν και είναι πνιγμένο στα πεύκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου