Προσφατα
.

8.10.15

Σύνορα η ξεφτίλα δεν γνωρίζει

"Να σκύβεις το κεφάλι" αυτή είναι η πολιτική, κοινωνική και διεθνής στάση της Ελλάδας σε ό,τι γίνεται εντός, εκτός και παραδίπλα. Μάς τύλιξαν σε μια μνημονιακή λαδόκολλα και πρέπει να δεχτούμε ότι θα ζυγιστούμε σαν κοψίδι και θα καταναλωθούμε μέχρι το τελευταίο κοκαλάκι μας από ρουφιάνους του συστήματος που στηρίζουν τους εθνοπροδότες υποτακτικούς της πολιτικής, οι οποίοι γίνονται τα σκαλοπάτια για τους ναζίστες της Ε.Ε. Είναι αλυσίδα το πράγμα. Ξεκινάει από τον γλύφτη διπλανό και φτάνει μέχρι το Βερολίνο ενώ εμείς εκεί μέσα στην λαδόκολλα να ακούμε την διαπραγμάτευση πωλητή-αγοραστή "είναι τόσο, να το αφήσω;"
Η κυράτσα του Βερολίνου λες και μιλούσε για το σύνορο του πατρικού της τα έδωσε όλα στο Ευρωκοινοβούλιο. Τι είναι, μωρέ, η Ελλάδα από την Τουρκία; 10 χλμ απόσταση μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας για την οποία θα κανονίσει η κυράτσα με τον Τούρκο τις συντεταγμένες, και οι δικοί μας "δημοκρατικά" εκλεγμένοι κουβέντα. 
Στην γωνία. Στον πάγκο. Τώρα μιλάει η Γερμανία με την Τουρκία για το οικόπεδο Ελλάδα και εμείς τσιμουδιά. Μην κάνουμε κανένα λάθος και πούμε ότι το κάθε εκατοστό ελληνικής γης γύρισε πίσω στην εστία του μετά από πολύ αίμα. Μετά από πολύ μπαρούτι. Διατηρήθηκε ελληνικό μετά από πολύ φορολογικό γδάρσιμο δεκαετίες ολόκληρες για στρατούς και υποβρύχια γερμανικά που γέρνουν. Τίποτε εμείς, ησυχία μη χαλάσουμε την ημέρα της παπαδοκόρης Μέρκελ και δεν θα μάς δώσει το δανεικό. 
Να στηριχθούμε στον πολέμαρχο βατραχάνθρωπο Καμμένο (αν δεν φάει τις φιάλες οξυγόνου). Να στρώσουμε 10 χλμ παλέτα στο Αιγαίο για να ρίχνει στεφάνια στην θαλασσοκαμμένη μας αξιοπρέπειας με σκαρπίνι και τσιτωμένο στο προκοίλι πουκάμισο. 
Ανάσα δεν ακούστηκε από πουθενά. Η άλλη έφερνε το σύνορο όπου γούσταρε για τα οικονομικά της κολλητιλίκια με τον Τούρκο και μέσα στην Βούλη έκαναν κόντρες αν τα 86 δις του Αλεξάκου είναι πιο μεγάλα από τα 40 δις του Αντωνάκου. Ποιος τα έχει πιο μεγάλα, ρε παιδιά; Αυτή ήταν η συζήτηση μέσα στο κυνοβούλιο την ώρα που ο Σουλτς στο Ευρωκυνοβούλιο έλεγε ότι αν η Γερμανία και η Γαλλία δεν συνεργάζονται, η Ευρώπη υποφέρει. Τα 751 μπάσταρδα που κρατάνε τις θέσεις ως ευρωβουλευτές δεν είπαν κουβέντα. Εντάξει, τα 173 Γερμανογαλλάκια χτυπούσαν παλαμάκια ως βουλευτές των ισχυρών κρατών, τα υπόλοιπα 578 μπασταρδάκια τι έκαναν; Τίποτε. Τσιμουδιά,  ήρθε η Μέρκελ και ο Ολάντ και ανακοινώνουν ότι την Ε.Ε θα την μεγαλώσουν, θα την στρατιωτικοποιήσουν, θα την κάνουν ό,τι γουστάρουν και 578 γαϊδούρια κοιτούσαν σαν χάνοι. 
Ησυχία εμείς, μην ενοχλήσουμε τον διπλανό που στηρίζει την εξουσία η οποία σκουπίζει τα οπίσθια των ισχυρών εταίρων. Α, μίλησε το καρτούν Κοτζιάς. Βέβαια, αυτό όταν δεν χορεύει σε συνάξεις στο εξωτερικό μιλάει αλλά μόνο όταν αυτά συμφέρουν τους άλλους και όχι τους Έλληνες. "Παλεύουμε για την αναζωογόνηση του ευρωπαϊσμού" είπε ο υπουργός εξωτερικών μιας χώρας, που το πρωί η Μέρκελ την πέταξε από την συζήτηση για την Τουρκία και το προσφυγικό. Αυτό είναι το μέλημα του Κοτζιά: Ο Ευρωπαϊσμός. Διότι ο Ελληνισμός, κάνει τζιζ, καίει. Δεν την ακουμπάμε ποτέ αυτή την κακιά λέξη. 
Ήξερε γιατί την είπε την κουβέντα ο παγκοσμίου φήμης διεθνολογοκώλος αφού όταν έπιασε στο στόμα του την Κύπρο δεν την είπε Κύπρο αλλά Μεγαλόνησο. Να την λέμε ευρωπαϊκά "Big Island". Μάλιστα δεν παρέλειψε να γλύψει το ποδάρι της Τουρκίας λέγοντας ότι οι τουρκοκύπριοι θα πρέπει να πάρουν δικαιώματα που θα εξασφαλίσουν ότι η Μεγαλόνησος είναι το ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ σπίτι. Όχι ΚΑΙ το δικό τους σπίτι, απλά το δικό τους σπίτι. Ενώ οι Ελληνοκύπριοι, συνέχισε το καρτούν, θα πρέπει να αποκτήσουν το αίσθημα ασφάλειας απέναντι στις κατοχικές δυνάμεις!!!!! Πολλά θαυμαστικά εδώ γιατί αίσθημα ασφάλειας και κατοχική δύναμη δεν πάνε μαζί εκτός αν μιλάμε για τον Ευρωπαϊσμό που μάς πασάρει το Κοντζιά ότι δηλαδή και οι Έλληνες πρέπει να νιώθουμε ασφάλεια απέναντι στις κατοχικές δυνάμεις της Ε.Ε. 
Ησυχία, τάξη και ασφάλεια όπως άλλοτε πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Τουλάχιστον οι χουντικοί δεν σου έλεγαν κάνε ησυχία αντιθέτως έκαναν τα πάντα για να σε βάλουν σε κατάσταση να κάνεις φασαρία. Το πλήρωνες ακριβά αλλά δεν υπήρχε τάξη όσο χακί και να σου στρίμωξαν στο μάτι, δεν υπήρχε ησυχία γιατί ο διάολος της δικαιοσύνης σε έβαζε να κάνεις ζημιές, δεν υπήρχε ασφάλεια αλλά μόνο τάγματα ασφαλείας για να σε κάνουν καλά. Και δεν σε έκαναν καλά γιατί μέσα σου ούρλιαζες και μετρούσες ανάποδα τις ημέρες όπου θα τους δάγκωνες το λαρύγγι. Δεν έχει σημασία τι βγήκε από αυτό. Εσύ τους το δάγκωσες πάντως.
Όμως τώρα, απόλυτη νηνεμία. Στα 10 χλμ μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας αρμενίζει με σαπιοκάραβο η Ελλάδα. Είναι θέμα χρόνου να τρυπήσουν την βάρκα οι έμποροι των εθνών και το πτώμα της δεν θα το ξεβράσει "η Τσιπρική θάλασσα που δεν έχει σύνορα" σε ελληνική γη, αλλά σε ευρωπαϊκό σύνορο.
« PREV
NEXT »

2 σχόλια

Ανώνυμος είπε...

Αναμενόμενη η δήλωση Κοτζιά για τα δικαιώματα
των Τουρκοκυπρίων.
Είχαν προηγηθεί άλλωστε οι προγραμματικές
δηλώσεις της πρώτης θητείας Τσίπρα. Είχε
μιλήσει τότε καθαρά για στήριξη σε μια
διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία Κύπρου.
Το ερώτημα είναι γιατί οι Κύπριοι πολιτικοί δεν
αντιδρούν σε όλο αυτό...

Ανώνυμος είπε...

Νομίζεις δε τα γνωρίζουν;Τα γνωρίζουν άριστα,μα η Ελλάδα είναι σχεδόν ημιλυπόθυμη,ζαλισμένη από το σύγχρονο ρεύμα της εποχής,με καρυκεύματα ναρκωτικό της παγκοσμιοποίησης.Πλέον για πολλούς το έθνος κράτος δε τους λέει τίποτα,αν είσαι ένας μικρός αριθμητικά λαός,ούτε που σου δίνουν σημασία.Τα πάντα άγονται και φέρονται σύμφωνα με τους ασύδοτους νόμους της αγοράς,του δούναι και λαβείν,του ανταγωνισμού μέχρι θανάτου μεταξύ ανθρώπων,εθνών,λαών,κρατών,εταιριών,επιχειρήσεων,ιδεολογιών,ακόμη και φελλών να αναδείξουν τη φελλότητα τους σε κομματικούς σχηματισμούς.Δεν υπάρχει η Ελλάδα που ξέραμε,πέθανε καθ οδόν,στο super market,στο beauty shop,στο i-phone,στο spa,στο φραπέ και στα ορθάδικα τις μεταμεσονύκτιες ώρες.Έχασε το δρόμο της στην αρπαχτή του νεόπλουτου φτωχομπινέ,του γιατρού με το φακελάκι,του πολιτικού με το δημαγωγικό στόμα να ξερνάει ψεύδη,στην αναξιοπιστία παντελώς,του πνευματικού κόσμου,ο οποίος άλλα διακηρύττει εκ της καθέδρας στα νιάτα κι άλλα μεταξύ συν-τρόφων.Το αν η Τουρκία δε μας κατάπιε,είναι στο ζήλο ελαχίστων ηρώων που φυλάνε τις Θερμοπύλες,στην αυταπάρνηση μετριμένων στα δάχτυλα ακόμη ανθρώπων που αγαπούν τη πατρίδα άδολα,έτσι όπως διδάχτηκαν μικρά παιδιά.Αλλά αυτές οι γενιές φεύγουν,ανδρόνονται ανδροειδή δίχως ίχνη Χριστού,δίχως ίχνη πατριδογνωσίας.Μετράμε,λίγα χρόνια ακόμη ύπαρξης,μετά....ο ανασκολοπισμός της πατρίδας,η σταύρωση της,ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης θα τη βρει στη χωματερή ή και στη λήθη,ή καλύτερα στο μουσείο tissεau στο Παρίσι ως απολίθωμα μιας λαμπρής ιστορίας.