γράφτηκε
στον Τοίχο
28.5.16
-
0
Comments
Ευτυχώς δεν είμαστε όλοι ίδιοι σε όποια φυλή κι αν ανήκουμε. Στην τελευταία δεκαετία όπου ο ρατσισμός και ο εθνικισμός έχουν στρωθεί για τα καλά κάτω από τα πόδια την Ευρώπης και της Ασίας, πάντα υπάρχουν φωνές που κρατάνε τις ισορροπίες με επιχειρήματα, με ιστορικά ντοκουμέντα και που τολμούν να γράφουν για την τρέλα της νίκης μέσω αλώσεων, μέσω σφαγών, μέσω πλιάτσικου.
Μία από αυτές τις φωνές είναι ο 64χρονος Τούρκος δημοσιογράφος, Ενγκίν Αρντίκ, γεννημένος στην Τραπεζούντα του Πόντου που δεν φοβάται να μεμφθεί τις εθνικιστικές φαμφάρες του λαού του αποδεικνύοντας ότι άλλο πατριώτης κι άλλο ανεγκέφαλος εθνικιστής.
του ENGİN ARDIÇ
«Τούρκοι συμπατριώτες, σταματήστε πια τις φανφάρες και τις γιορτές για την Άλωση, αρκετή βία έχουµε δώσει στην Ανατολή µε τις πράξεις µας…
ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα συνέδριο µε θέµα “Θα πάρουµε πίσω την Πόλη”,
ΑΝ έφτιαχναν µακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη… (όπως εµείς στην Τουρκία κάνουµε κάθε χρόνο!),
ΑΝ ένας τύπος ντυµένος όπως ο περίφηµος Έλληνας νικηφόρος και σχεδόν µυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε το δικό µας Ulubatlι Hasan και τον γκρέµιζε κάτω,
ΑΝ ξαφνικά έµπαινε στην πόλη κάποιος ντυµένος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος πάνω σε ένα λευκό άλογο και δίπλα του άλλος ως Λουκάς Νοταράς, ως Γεώργιος Φραντζής κι έµπαιναν ως αντιπρόσωποι της πόλης (όπως εµείς στην Τουρκία κάνουµε κάθε χρόνο!),
ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε µιναρέδες αλλά Σταυρό,
ΑΝ έκαιγαν λιßάνι και έλεγαν ύµνους, θα µας άρεσε; Δε θα µας άρεσε, θα ξεσηκώναµε τον κόσµο, µέχρι που θα καλούσαµε πίσω τον πρέσßη µας από την Ελλάδα.
Τότε, γιατί το κάνετε εσείς αυτό, κάθε χρόνο; Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε (την Άλωση) σαν να ήταν χθες;
Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή (µε αυτές τις γιορτές που κάνετε) διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο ότι “αυτά τα µέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραµε µε τη βία”;
Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων; Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόßος ότι η Πόλη κάποια µέρα θα δοθεί πίσω;
Μη φοßάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε µερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.
Μη φοßάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν µπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατοµµυρίων και, αν ακόµα την πάρουν, δεν µπορούν να την κατοικήσουν.
Και οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο, που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.
Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαµε την Πόλη τρεις μέρες και τρεις νύχτες συνεχώς, τι θα απαντήσουµε;
Θα υπερασπιστούµε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων ή θα αφήσουµε το θέµα στους ιστορικούς;
Αντί να περηφανευόµαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαµε, ας περηφανευτούµε µε αυτές που ιδρύσαµε, αν υπάρχουν…
Αλλά δεν υπάρχουν. Όλη η Ανατολή είναι περιοχή µε τη βία κατακτηµένη…
Ακόµα και το όνοµα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana= µάνα, dolu= γεµάτη), αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη η Ανατολή. Ακόµα και η ονοµασία της Ισταµπούλ δεν είναι όπως µας λέει ο Ebliya Celebi “εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ”, τραßώντας τη λέξη από τα µαλλιά, αλλά προέρχεται από το «εις την Πόλιν».
Εντάξει, λοιπόν, αποκτήσαµε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νοµαδική ζωή και γι’ αυτό ο λαός αγοράζει πέντε πέντε τα διαµερίσµατα. Κανείς δεν µπορεί να µας κουνήσει, ηρεµήστε πια…
Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς όµως πολλές φανφάρες».
Hatırlatmayın şunu kefereye!
Bugün Atina'da bir "İstanbul'u geri alacağız" mitingi düzenlense... Şehrin surlarının da bir maketi yapılsa ve Ortaçağ zırhlarına bürünmüş savaşçılar o surlara saldırsalar...
"Yunan Battal Gazisi" diyebileceğimiz efsanevi kahramanları "Diyenis Akritas" kılığına girmiş bir herif de bizim Ulubatlı
Hasan'ı kolundan tuttuğu gibi aşağı atsa...
Derken beyaz bir atın ütünde İmparator Konstantinos belirse ve yanında Lukas Notaras, Yorghos Frantzis falan kılığına girmiş birtakım heriflerle birlikte şehre temsili olarak girse...
Mukavvadan yapılmış bir Ayasofya'nın da minarelerini sökseler ve tepesine de haçı taksalar...
Tütsüler yakılsa, ilahiler söylense...
Hoşunuza gider miydi?
Gitmezdi. Kıyameti koparırdık, elçimizi geri çekmeye kadar varırdı iş.
Öyleyse siz niçin yapıyorsunuz bunu?
Aradan tam beş yüz elli altı yıl geçmiş, geçen gün almış gibi daha neyi kutluyorsunuz?
Niçin her sene bu zamanda dönüp dönüp bütün dünyaya "burası aslında bizim değildi, sonradan geldik, zorla aldık" mesajını veriyorsunuz?
Neredeyse altı asır önceki meseleyi niçin taze tutuyorsunuz?
Alınan şehrin "bir gün geri verilebileceği" korkusu mu var bilinçaltınızda?
Korkmayın, bir avuç Ergenekoncu ahmağın iddia ettiği gibi "1919 şartları" falan yok ortada...
Korkmayın, dokuz milyon Yunan, on iki milyonluk şehri geri alamaz, alsa da içinde oturamaz.
O rüyayı gören, bir avuç manyaktır.
Bizim burada da İstanbul'un fethi kutlaması yapan bir avuç fanatik ama sesleri gür çıkıyor.
Ya herifler şimdi "üç gün üç gece yağmaladılar" diye tuttururlarsa ne diyeceğiz? Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nde savunma mı yapacağız, yoksa tarihçilere mi bırakacağız?
Hep "aldığımız" şehirlerle övüneceğimize, "kurduğumuz" şehir varsa onunla övünelim.
Öyle bir şehir yok. Buram buram Anadolu, baştan aşağı "sonradan alma"...
Anadolu ismi bile, sanıldığı gibi "annelerle dolu" demek değil, Rumca "i anatoli" yani "doğu" kelimesinden tornistandır.
İstanbul isminin, Evliya Çelebi'nin esrarlı "leb-i dilber" macununu çekip çekip salladığı gibi "İslam bol" lafından gelmeyip, gene Rumca "stin poli" (stimboli okunur) yani "şehire, şehirde" deyiminden geldiği gibi...
Fakat tamam yahu, yerleştik artık, göçebelik bitti.
Göçebelik bittiği için millet apartman dairelerini beşer beşer alıyor, kimse bizi sürüp çıkaramaz, rahatlayın artık... Köylülerimiz İstanbul'u katletmekle yetinsinler, fazla bağırıp çağırmadan...
SABAH 3 Ιουλίου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου