γράφτηκε
στον Τοίχο
12.7.16
-
0
Comments
Γιάννης Λαζάρου
Ο Λορέντζο παλεύοντας για την ζωή του ξεσκάτισε τον πλανήτη από ένα δίποδο που η δόξα και το χρήμα τον έκαναν δολοφόνο πρώτης γραμμής. Έσκουξαν τα άλλα δίποδα και έχουν λέει έθιμο αν ταύρος σκοτώσει ταυρομάχο να σφάζουν και την μάνα του για να σταματήσει η γενιά του θύτη. Προσοχή - προσοχή, όποιος παλεύει για την ζωή του και καθαρίσει τον επίδοξο δολοφόνο του είναι ΘΥΤΗΣ.
Στην Ελλάδα "του χέστη η μάνα χαίρεται τ΄αντρειωμένου σκούζει", στην Ισπανία η μάνα τ΄αντρειωμένου σφάζεται. Οι χέστες πάντα δολοφονούν τις αξίες. Πως αλλιώς θα επιβίωναν;
Ας μην μείνουμε στο έθιμο γιατί όλοι οι λαοί και όλες οι θρησκείες τα ανάλογα κάνουν δολοφονώντας αθώα πλάσματα για έθιμα που όλως τυχαίως από αρχαιοτάτων χρόνων φέρνουν και πολύ χρήμα. Η ιδέα είναι που μετράει. Αφού η μάνα του Λορέτζο θα σφαχτεί να το καθιερώσουμε και να σφάζουμε παγκοσμίως τους ΘΥΤΕΣ και τις μανάδες τους. Αν διαθέτουν και αδέρφια κι αυτά γιατί κατά το έθιμο γενιά του θύτη είναι.
Να μην έχουμε ταυρομάχους γιατί αυτοί δεν μάχονται τίποτε, απλά δολοφονούν ένα ζωντανό που το ζαλίζουν ώρες όλοι μαζί για το θέαμα. Να έχουμε ανθρωπομάχους και να τους αμολάμε στην αρένα με θύτες που σπέρνουν θανατικό παγκοσμίως σε ανθρώπους και ζωντανά.
Το σωστό βέβαια θα είναι να τους λέμε διποδομάχους γιατί οι θύτες στον πλανήτη δεν διαθέτουν ανθρώπινα στοιχεία.
Για να μην σφαχτούμε μεταξύ μας και διαφωνούμε αν ο Τσίπρας οι πολιτικοί και άλλα μορμολίκια στην Ελλάδα είναι θύτες ας το πιάσουμε παγκόσμια. Είναι θύτες οι εκτελεστές της Αφρικής εδώ και πολλά χρόνια. Είναι θύτες οι Ευρωπαίοι που δολοφονούν σε όλον τον πλανήτη ασύστολα τα πάντα. Είναι θύτες οι Αμερικάνοι για τα γνωστά.
Φυσικά δεν μιλάμε για λαούς αλλά για τους θύτες που δρουν παγκοσμίως σε όλες τις ηπείρους. Για τους θύτες που είναι ορατοί δια γυμνού οφθαλμού κι όμως στις κοινωνίες παρουσιάζονται ως λευκές περιστερές. Είναι φυσικό αφού οι ίδιοι έχουν στα χέρια τους τις εξουσίες και όλοι οι άλλοι είναι στην αρένα σαν ζαλισμένοι ταύροι περιμένοντας το τέλος που είναι κερδοφόρο για τους πραγματικούς θύτες.
Δεν έχουμε κοχόνες σαν του Λορέντζο να γίνουμε διποδομάχοι γιατί απλά μας ζάλισαν στην αρένα εδώ και χρόνια. Γιατί νομίζουμε ότι τα "Ole" είναι για το δικό μας σόου και όχι του σφαγέα μας. Γιατί γουστάρουμε στην τελική να χτυπάμε πάντα το κόκκινο πανί που δεν θα φέρει πόνο στην βελούδινη επίθεση μας. Γιατί χεζόμαστε να μυρίσουμε το αίμα του βασανιστή μας παγώνοντας τον όχλο που είχε ποντάρει στον αιώνιο νικητή. Να μην τολμήσουμε λοιπόν, να χύσουμε δάκρυ όταν θα στριμωχνόμαστε στην ουρά προς το σφαγείο. Αφήνουμε πίσω μάνες άσφαχτες που θα διαιωνίσουν το κύτταρο του χέστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου