γράφτηκε
Unknown
7.9.16
-
0
Comments
γιατί η νύχτα ακόμα στάζει πίσσα από τα μάτια μας
καήκανε σύντροφε τα βλέφαρά μας από την αναμονή
και πάντα το αύριο που περιμέναμε δεν ερχότανε
ξεκούρασε σύντροφε τα μάτια σου
γιατί στον πόλεμο των πλανητών είδες πολλά
αστέρια να φλέγονται και γαλαξίες να ξορκίζουνε το θάνατο
ανάπαυσον σύντροφε τα χέρια σου
που χτίσανε μετερίζια λεβεντιάς πάνω στο γράμμο
αυτά τα χέρια που κοπήκανε για τριάντα αργύρια βρετανικά
μην άλλο μου μιλάς καλέ μου σύντροφε
γιατί μου στάθηκες πιστός σε μέρες που μας ξεγελούσαν όλοι
πολίτες και οπλαρχηγοί και εν αποστρατεία σοσιαλιστές
κι αυτός ο ίδιος ο ξεδιάντροπος ο ήλιος βασιλιάς
που έπρεπε στη βάρκιζα να μην ξημέρωνε
παρά να έστελνε δυνάμεις σκοτεινές καταστολής
για να ξεπλύνουν τη ντροπή κι εκείνα τα δάκρυα τα καυτά
που κύλησαν μέχρι τη θάλασσα του αργοσαρωνικού
κι ίσαμε σήμερα καίει τούτος ο κόλπος
ξεκούρασε τα πόδια τα πολεμικά σου σύντροφε
που περπατήσανε όλο το μακρονήσι ψάχνοντας για νερό
ξεκούρασε πεθαμένε από χρόνια σύντροφε όλα τα βάσανά σου
γιατί η νύχτα μας κρατάει ακόμα για χρόνια τριάντα τρία
γιατί η ιστορία που πάντοτε οι προδότες την γράφανε
μας τιμωρεί με την αιώνια πανσέληνο
καταδικάστηκε το γένος μας καλέ μου σύντροφε
το φως την τιμιότητα το δίκιο να ξεχάσει
καταδικάστηκε η ατιμασμένη ανθρώπινη φυλή
αιώνια άυπνη λίγο νερό και φως απ’ το φεγγάρι να ζητάει
γιατί δεν είμαστε οι άνθρωποι αυτό που νόμιζες
γιατί βολεύτηκε το αίμα μας άβραστο να κυλάει
γιατί κι εγώ που σου μιλώ κατάπια τον λυγμό μου
και πρώτη έσυρα προχτές των ηττημένων το χορό αδάκρυτη
κοιμήσου σύντροφε ακόμα λίγο
γιατί η νύχτα τρύπωσε στα μαλλιά μας στάζοντας φρίκη
και πέθαναν ανεπίστρεπτα καλέ πιστέ μου σύντροφε
όσα για χάρη τους ολάκερη τη νιότη σου με αφειδία ξόδεψες
κοιμήσου για να μην μας δεις
που θα γεννιόμαστε και θα πεθαίνουμε στα είκοσί μας
υπέρβαροι αξόδευτοι στο άδικο ολότελα εθισμένοι
αδιάβαστοι ανέραστοι και ανεπίστρεπτα πια για πάντα μοναχοί.
SINE_LEGE
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου