γράφτηκε
στον Τοίχο
9.3.17
-
0
Comments
Ιδιαίτερη σημασία φαίνεται ότι δίνουν οι σύλλογοι βετεράνων των ναζί στα ναζιστικά μνημεία στα Χανιά. Κάθε χρόνο έρχονται για να τιμήσουν τους νεκρούς τους, ενώ στα Φλώρια, που διατηρείται μνημείο τους πραγματοποιούν εκδηλώσεις.
Τώρα, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας “Χανιώτικα Νέα” θέλουν να ξαναστήσουν το Γερμανικό πουλί – το κατεξοχήν μνημείο σύμβολο της ναζιστικής κατοχής στην Κρήτη – ένα ναζιστικό ηρώο για τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές που έπεσαν κατά τη διάρκεια των δέκα ημερών της Μάχης της Κρήτης στο Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο δυτικά της πόλης της Χανίων στο δρόμο προς Αγίους Αποστόλους.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, οι σύλλογοι Γερμανών Αλεξιπτωτιστών έχουν ήδη έρθει σε επαφή με τους Δήμους Χανιων και Πλατανιά για τη μεταφορά και ξαναστήσιμο του μνημείο σε περιοχή του Μάλεμε, όπου έγινε και η ιστορική μάχη.
Πότε και γιατί στήθηκε το Γερμανικό Πουλί
Το μνημείο που ανεγέρθηκε το 1941 από τις κατοχικές δυνάμεις, είναι γνωστό στους Κρητικούς ως το “Γερμανικό Πουλί” ή το “κακό πουλί”.
Η εισβολή των ναζί στην Κρήτη το Μάιο του 1941 ήταν η πρώτη μεγάλη εναέρια επίθεση στην ιστορία.
Παρά τη νίκη τους, η ελίτ των Γερμανών αλεξιπτωτιστών υπέστη μεγάλες απώλειες με αποτέλεσμα ο Αδόλφος Χίτλερ να απαγορεύσει την σε τέτοια μεγάλη κλίμακα χρήση αλεξιπτωτιστών για το υπόλοιπο του πολέμου.
Το μνημείο ανεγέρθηκε στο τέλος μιας πέτρινης κλίμακας που οδηγεί στην κορυφή ενός μικρού λόφου. Αποτελούνταν από ένα ψηλό πετρόχτιστο βάθρο όπου πάνω του στήθηκε ένας τσιμεντένιος αετός σε στάση εφόρμησης προς τη γή, να κρατάει έναν αγκυλωτό σταυρό στα νύχια του.
Η συγκεκριμένη εικόνα ανταποκρίνεται στο έμβλημα – διακριτικό των αλεξιπτωτιστών κομάντος που απονεμόταν στους στρατιώτες της Luftwaffe μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τους στα άλματα.
Τον Αύγουστο του 1942 ο – διορισμένος από τους Ναζί – κατοχικός πρωθυπουργός Τσολάκογλου επισκέφθηκε την Κρήτη. Πρώτη του ενέργεια ήταν να επισκεφθεί το μνημείο που είχαν ανεγείρει οι Γερμανοί στα Χανιά και να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των εισβολέων.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου, η αρχική καταστροφή του «γερμανικού πουλιού» συνέβη κατά τη διάρκεια της καταιγίδας που έπληξε την πόλη στις 28 Νοεμβρίου 2000.
Για φθορά του από τον αέρα («είχαν διαβρωθεί τα σίδερα του σκελετού») έκανε λόγο, ο τότε αρμόδιος δήμαρχος Νέας Κυδωνίας, Νίκος Αποστολάκης.
Όσο κι αν οι σχετικές φωτογραφίες μάς επιτρέπουν να διατηρήσουμε κάποιες αμφιβολίες σχετικά με το ενδεχόμενο κάποιας μικρής ανθρώπινης βοήθειας προς τα στοιχεία της φύσης, αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι πως η χαριστική βολή στο μνημείο δόθηκε τις επόμενες μέρες από ανθρώπινα χέρια: δύο μόλις μέρες μετά την καταιγίδα, το Δημοτικό Συμβούλιο της Νέας Κυδωνίας αποφάσισε, με ψήφους 12-2 και ύστερα από σχετική εισήγηση του δημάρχου, να αξιοποιηθεί η «ευκαιρία της καταστροφής που υπέστη» για την απομάκρυνση του μνημείου απ’ την περιοχή, «εφόσον αυτό αναστηλωθεί», και τη μεταφορά του «σε ανάλογο προς τούτο χώρο, όπως αυτός του Γερμανικού Νεκροταφείου» του Μάλεμε.
Σκεπτικό της εισήγησης του κ. Αποστολάκη, που υιοθετήθηκε από την πλειοψηφία των συμβούλων, ήταν ότι το Γερμανικό Πουλί «προκαλεί το λαϊκό αίσθημα, αφού επαναφέρει άσχημες μνήμες στον Λαό της Κρήτης», ενώ διατυπώνεται και ο ισχυρισμός ότι «η απομάκρυνσή του είναι λαϊκό αίτημα πολλών χρόνων» (Δήμος Ν.Κυδωνίας, πρακτικό συνεδριάσεως Δ.Σ. 10/2000).
Οι μειοψηφήσαντες σύμβουλοι Ν. Κυριακάκης και Δ. Καλαϊτζής, απ’ την πλευρά τους, διαφώνησαν με την απομάκρυνση του μνημείου και πρότειναν «την αναστήλωση και διατήρησή του στον ίδιο χώρο που βρίσκεται σήμερα».
Πάντως, από ότι φαίνεται, οι θέσεις που εκφράζονταν στις τοπικές εφημερίδες εκείνης της εποχής ήταν υπέρ της διατήρησης του μνημείου για λόγους ιστορικούς.
Μάλιστα, σε εκτενή ιστορική αναδρομή στον «Κήρυκα» (10/12/2000), ο Νίκος Αγγελής θυμίζει στους αναγνώστες πως η καθοριστική συζήτηση για την τύχη του μνημείου, την επαύριο κιόλας της Κατοχής, είχε λήξει με απόφαση για διατήρησή του, και πως καθοριστική επ’ αυτού υπήρξε η γνώμη των τοπικών καπεταναίων της Αντίστασης.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το ξαναστήσιμο του Γερμανικού Πουλιού από σύλλογο βετεράνων του ναζιστικού πολέμου ώστε να γίνονται εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για τους νεκρούς αλεξιπτωτιστές είναι σίγουρα μία πρόκληση μεγατόνων.
Το ενδιαφέρον των Γερμανών βετεράνων ναζί για τα ναζιστικά μνημεία στην Κρήτη
Να υπενθυμίσουμε ότι η «Ένωση Ορεινών Καταδρομών Άνω Φραγγονίας» μαζί με την «Ένωση Γερμανών Αλεξιπτωτιστών» επισκέπτονται πάνω από 25 χρόνια την Κρήτη και ιδιαίτερα την Κάνδανο και τα Φλώρια όπου πραγματοποιούν εκδήλωση σε καλοσυντηρημένο ναζιστικό μνημείο με την επιγραφή “Έπεσαν για τη Μεγάλη Γερμανία”.
Την «Ένωση Γερμανών Αλεξιπτωτιστών» ίδρυσε το 1951 ο Kurt Student και ήταν πρόεδρος της από 1952 – 1954. Μέχρι το 1988 προέδρευαν στην ένωση πρώην στρατιωτικοί της Βέρμαχτ.
Επισημαίνουμε ότι ο γνωστός σε όλους, πλέον, ιστορικός, Χάιντς Ρίχτερ, είναι αρθρογράφος στο όργανο της Ένωσης, «Der deutsche Fallschirmjäger», («Ο Γερμανός Αλεξιπτωτιστής»).
Είναι χαρακτηριστικό πάντως ότι τέτοιου είδους συναθροίσεις στη Γερμανία για την τιμή των νεκρών ναζί αντιμετωπίζονται με αντισυγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες ενώ Γερμανοί αντιφασίστες διοργανώνουν μεγάλες αντιεκδηλώσεις για να τιμήσουν την κρητική αντίσταση απέναντι στον κατακτητή.
Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι Γερμανοί αντιφασίστες βρέθηκαν τον Σεπτέμβρη του 2016 στα Χανιά για να διαμαρτυρηθούν για την ύπαρξη του ναζιστικού μνημείου στα Φλώρια και να καταδικάσουν τη διενέργεια εκδηλώσεων μνήμης των νεκρών.“Ενα τέτοιο μνημείο με την επιγραφή «έπεσαν για τη Μεγάλη Γερμανία» απεικονίζοντας μάλιστα τρεις επιτιθέμενους Γερμανούς στρατιώτες με το σύμβολο της γνωστής μεραρχίας «Έντελβαϊς» στο μανίκι και χειροβομβίδες στα χέρια, δεν θα έπαιρνε έγκριση σε καμία πόλη της Γερμανίας.
Πολύ περισσότερο μας εξέπληξε το ότι αυτό το μνημείο, το οποίο δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από μια καθαρή ναζιστική προπαγάνδα,μπόρεσε να στηθεί ειδικά εδώ, στα μαρτυρικά Φλώρια, από υποστηρικτές και θιασώτες των τότε δολοφόνων, και μάλιστα απέναντι από το μνημείο των σφαγιασθέντων από τους Ναζί.”, έγραφαν σε σχετικό κείμενο που μοίρασαν σε πολίτες.
Όμως, η ενέργεια αυτή των Γερμανών αντιφασιστών συνάντησε αντιδράσεις εντός των Φλωρίων αφού ο Πολιτιστικός – Μορφωτικός Σύλλογος Απανταχού Μορφιανών τάχθηκε υπέρ της διατήρησης του μνημείου για “να λειτουργεί ως μνημείο ιστορικής μνήμης της μάχης που έγινε στα Φλώρια εναντίον των Γερμανών ναζιστών κατακτητών στις 23-5-1941 και να σηματοδοτεί και να συμβολίζει «ότι η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετράται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετράται και το αίμα»”
Τώρα, οι σύλλογοι γερμανών βετεράνων ναζί του πολέμου θέλουν να ξαναστήσουν και το Γερμανικό Πουλί. Για να τιμούν και εκεί τη μνήμη των στρατιωτών ναζί που πέθαναν για τη “Μεγάλη Γερμανία”.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου