γράφτηκε
στον Τοίχο
4.4.17
-
0
Comments
Τα παιδιά των προσφύγων στη Σουηδία πέφτουν σε κώμα όταν μαθαίνουν ότι οικογένειες τους θα απελαθούν.
Το σύνδρομο παραίτησης (uppgivenhetssyndrom) έχει διαγνωστεί σε 60 παιδιά μόνο μέσα στο 2016.
Οι αρχές στη Σουηδία προσπαθούν να λύσουν ένα πρόβλημα που εμφανίζεται αποκλειστικά στα παιδιά των προσφύγων: το «σύνδρομο παραίτησης».
Η κατάσταση αυτή που μοιάζει με κωματώδη κατάσταση προκαλείται σε υγιείς νέους μόλις μάθουν τα νέα της επικείμενης απέλασης τους.
Πιστεύεται ότι υπάρχουν μόνο μεταξύ του πληθυσμού των προσφύγων στη σκανδιναβική χώρα, όπου και εμφανίστηκαν από τις αρχές αυτού του αιώνα.
Το 2016, 60 παιδιά είχαν διαγνωστεί με το σύνδρομο, που κάνει τους ασθενείς να καθίστανται «εντελώς παθητικοί, ακίνητοι, στερημένοι από μυϊκό τόνο, αποτραβηγμένοι, άλαλοι, ανίκανοι για φαγητό και ποτό, με ακράτεια και χωρίς αντίδραση σε φυσικά ερεθίσματα ή πόνο» σύμφωνα με την Medical Journal Acta Paediatrica.
Τα παιδιά μένουν κλινήρη ή αν πρέπει να μετακινηθούν αυτό γίνεται μόνο σε αναπηρικά καροτσάκια.
Η σίτιση είναι εφικτή μόνο μέσω ενός σωλήνα.
Οι δοκιμές που είχαν κάνει για να αντιδράσουν άνθρωποι που είχαν πέσει σε κώμα δεν λειτούργησαν στις περιπτώσεις αυτών των παιδιών, αλλά άλλες ασκήσεις έδειξαν ότι δεν έχουν υποστεί καμία βλάβη στον εγκέφαλο.
Περιγράφηκε από μερικούς γιατρούς ως «θέληση για θάνατο» και συχνά συνέβη μετά από την απόφαση στέρησης ασύλου σε οικογένειες που έτσι εισέρχονται σε μια κατάσταση αβεβαιότητας.
Ένα παρόμοιο φαινόμενο παρατηρήθηκε στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, το New Yorker είχε αναφερθεί σε κρατούμενους που είχαν χάσει κάθε ελπίδα και είχαν παραιτηθεί.
Οι γιατροί εξήγησαν την κατάσταση ως την εκδήλωση του φόβου τους για επιστροφή στην χώρα καταγωγής τους, όπου θα μπορούσαν να είναι ανασφαλείς, και την προσαρμογή σε μια νέα κοινωνία, αφού είχαν γνωρίσει και συνηθίσει ένα νέο τρόπο ζωής στη Σουηδία.
Πολλοί από εκείνους που έχουν πληγεί με «σύνδρομο παραίτησης» δεν είναι θύματα της τρέχουσας κρίσης, αλλά από τα πρώην σοβιετικά κράτη. Πολλοί προέρχονται από μειονοτικές ομάδες, όπως οι τσιγγάνοι Ρομά.
Μεταξύ εκείνων που πάσχουν από το σύνδρομο είναι ένα νεαρό αγόρι που ονομάζεται Georgi, ήταν από τη Βόρεια Οσετία, τη Ρωσίας.
Ο ίδιος δήλωσε στο περιοδικό New Yorker ότι κατά τη διάρκεια των μηνών που έμεινε σε κωματώδη κατάσταση στο κρεβάτι, είχε νιώσει σαν να ήταν σε ένα γυάλινο κουτί με εύθραυστους τοίχους, βαθιά στον ωκεανό.
Η κάθε μετακίνηση ή ομιλία θα μπορούσε να προκαλέσει το σπάσιμο του γυαλιού και το «νερό θα εισέρχονταν μέσα και θα με σκότωνε», είπε.
Η κύρια «θεραπεία» για την κατάσταση είναι να χορηγηθούν άδειες παραμονής για τις οικογένειες προσφύγων, κάτι που αναγνωρίζεται ακόμα και από το Σουηδικό Συμβούλιο Υγείας και Πρόνοιας.
Οι βελτιώσεις στην κατάσταση των παιδιών εμφανίζονται συνήθως αρκετούς μήνες μετά από τη χορήγηση άδεια παραμονής στην οικογένεια.
Αλλά αυτό δεν εγγυάται ότι οι οικογένειες των παιδιών με «σύνδρομο παραίτησης» θα έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν, δεδομένου μάλιστα ότι η Σουηδία έχει θέσει αυστηρότερους κανόνες για τους πρόσφυγες τα τελευταία χρόνια.
Υπήρξαν αναφορές για παιδιά που απελάθηκαν και βρίσκονται ακόμη σε κωματώδη κατάσταση, μήνες μετά την επιστροφή στη χώρα προέλευσής τους.
Η ιδέα ότι η κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χορήγηση άδειας παραμονής στις οικογένειες έχει επίσης αμφισβητηθεί, καθώς οι επικριτές λένε ότι εμποδίζει την κατάλληλη ιατρική προσέγγιση.
Μετάφραση: Τρύφωνας Λιώτας
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου