γράφτηκε
στον Τοίχο
19.8.17
-
0
Comments
Επιζώντες κέρδισαν αγωγή ενάντια στους ψυχολόγους της CIA, με απόρρητο διακανονισμό.
Δύο ψυχολόγοι, ο James Mitchell και ο Bruce Jessen, οι οποίοι είχαν προσληφθεί από την CIA για αναπτύξουν τεχνικές βασανιστηρίων, συμφώνησαν να κάνουν απόρρητο διακανονισμό, όταν εμφανίστηκαν επιζώντες βασανιστηρίων και στράφηκαν εναντίον τους.
Η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU) στράφηκε εναντίον του Mitchell και του Jessen εξ ονόματος των Σουλεϊμάν Αμπντουλάχ Σαλίμ, Μωάμεθ Αχμέτ Μπεν Τζοντ, και της οικογένειας του Γκιουλ Ραχμάν.
Στη δίκη ισχυρίστηκαν ότι οι εργολάβοι βασανιστές της CIA διαπράττουν εγκλήματα που περιλάμβαναν βασανιστήρια με νερό, εξαναγκάζοντας τους κρατουμένους να είναι κλεισμένοι σε κουτιά αλλά και να τους δένουν όρθιους σε οδυνηρές θέσεις στους τοίχους προκαλώντας τους φοβερό πόνο και στρες.
«Προσπαθήσαμε στην υπόθεση αυτή να επιδιώξουμε να λογοδοτήσουν και να διασφαλίσουμε ότι κανείς άλλος δεν πρέπει να υποστεί βασανιστήρια και κακοποίηση, πιστεύουμε ότι έχουμε πετύχει τους στόχους μας», ανέφεραν οι ενάγοντες σε κοινή δήλωση που δημοσίευσε η ACLU.
Πρόσθεσαν: «Ήμασταν σε θέση να ενημερώσουμε τον κόσμο για τα φρικιαστικά βασανιστήρια, αναγκάζοντας τη CIA να ανοίξει μυστικά αρχεία, έτσι οι ψυχολόγοι και οι ανώτεροι υπάλληλοι της CIA αναγκάστηκαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις των δικηγόρων μας. Ήταν ένας μακρύς, δύσκολος δρόμος, αλλά είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα».
Οι Mitchell και Jessen αρνήθηκαν να παραδεχτούν ότι διέπραξαν βασανιστήρια, αλλά όπως αποδεικνύει ο διακανονισμός που έκαναν, οι εργολάβοι βασανιστές δεν ήθελαν να δικαστούν τον Σεπτέμβριο.
Οι Mitchell και Jessen μαζί με τους ενάγοντες συμφώνησαν να εκδώσουν την ακόλουθη κοινή ανακοίνωση:
«Ο Dr. Mitchell και ο Dr. Jessen αναγνωρίζουν ότι συνεργάστηκαν με τη CIA για να αναπτύξουν ένα πρόγραμμα για τη CIA που προέβλεπε τη χρήση συγκεκριμένων μεθόδων καταναγκασμού για την ανάκριση ορισμένων κρατουμένων.
Ο ενάγων Gul Rahman υποβλήθηκε σε βασανιστήρια στο πρόγραμμα της CIA που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατό με φρικτούς πόνους, βυθίζοντας σε θλίψη την οικογένειά του. Οι ενάγοντες Suleiman Abdullah Salim και Mohamed Ahmed Ben Soud υποβλήθηκαν επίσης σε βασανιστικές μεθόδους στο πρόγραμμα της CIA, με αποτέλεσμα τον πόνο και την ταλαιπωρία για αυτούς και τις οικογένειές τους.
Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι υποβλήθηκαν σε μερικές από τις μεθόδους που πρότειναν οι Δρ. Mitchell και Jessen στη CIA και υποστηρίζουν στους ισχυρισμούς τους πως όλη την ευθύνη φέρουν οι Drs. Mitchell και Jessen.
Οι Mitchell και Jessen παραδέχονται ότι τα βασανιστήρια των Salim και Ben Court έγιναν χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή τους και ότι δεν ήταν υπεύθυνοι για τις ενέργειες αυτές, οι ίδιοι ισχυρίζονται επίσης ότι δεν γνώριζαν τις συγκεκριμένες μεθόδους που τελικά προκάλεσαν τον θάνατο του Rahman και δεν είναι επίσης υπεύθυνοι για αυτές τις ενέργειες.
Οι Mitchell και Jessen δηλώνουν ότι λυπούνται για το γεγονός ότι οι Rahman, Salim και Ben Court υπέστησαν αυτά τα βασανιστήρια».
Ο συμβιβασμός ήρθε αφού ο δικαστής Justin Quackenbush αρνήθηκε μια τελευταία προσπάθεια από τον Mitchell και τον Jessen για να απορρίψει την αγωγή.
Επικαλέσθηκαν τις περιπτώσεις κατηγορούμενων ναζιστών εγκληματιών πολέμου για να υποστηρίξουν ότι δεν πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τις τεχνικές βασανιστηρίων που ανέπτυξαν.
Ο Quackenbush δεν ήταν πεπεισμένος από τα επιχειρήματα των βασανιστών και κατέληξε ότι ένας «πραγματικός ανακριτής» θα μπορούσε να εξάγει το συμπέρασμα ότι, επειδή βρίσκονταν σε μυστικούς χώρους κράτησης, «ασκούσαν σημαντικό έλεγχο στις μεμονωμένες ανακρίσεις».
Επίσης, είναι μάλλον αηδιαστικό ότι ούτε ο Mitchell ούτε ο Jessen θα παραδεχτούν στο πλαίσιο της ανακοινωθείσας διευθέτησης ότι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο θάνατο του Rahman.
Ο Rahman ζούσε στο Πακιστάν τον Οκτώβριο του 2002 και συνελήφθη σε μια «κοινή επιχείρηση των ΗΠΑ- Πακιστάν», μεταφέρθηκε σε ένα μυστικό σημείο κράτησης το Νοέμβριο, το οποίο ήταν γνωστό ως COBALT.
Ο Jessen ανακρίνει τον Rahman για περισσότερο από 48 ώρες. Σε ένα σημείο, χρησιμοποίησε μια «ενισχυμένη τεχνική ανάκρισης» γνωστή ως το «χαστούκι στο πρόσωπο». Πίστευε ότι ο Rahman ήταν «ισχυρός, επικεντρωμένος, και καλός στην ανάκριση».
Σύστησε συχνές ανακρίσεις και περισσότερες «στερήσεις στις προσωπικές ανάγκες».
Δύο «μη εξουσιοδοτημένες τεχνικές» χρησιμοποιήθηκαν στον Rahman και ο Jessen παρατηρούσε τα αποτελέσματα.
Ο Rahman υποβλήθηκε σε «σκληρό εξαναγκασμό», μετά «σύρθηκε βίαια από το κελί του». Το προσωπικό του έσκισε τα ρούχα, του έδεσαν τα χέρια του και του έβαλαν κουκούλα στο κεφάλι. Τον έβαλαν να τρέχει πάνω και κάτω σε ένα διάδρομο και σκόνταφτε, έπεφτε και χτύπαγε στον τοίχο.
Το προσωπικό ταυτόχρονα χτυπούσε τον Rahman στο στομάχι.
Ο Jessen κατέληξε στο συμπέρασμα, σύμφωνα με έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή της CIA, ότι αυτή η βιαιότητα ήταν "πρόβα και επαγγελματική εκτέλεση".
Ο Mitchell έφτασε αργότερα στην περιοχή. Ζητήθηκε από αυτόν να «διενεργήσει μια εξέταση για την κατάσταση της ψυχικής υγείας του Rahman και να φτιάξει μια αξιολόγηση των μέτρων ανάκρισης».
Ο James Mitchell και ο Bruce Jessen έφυγαν από το COBALT. Ο Rahman ήταν στη δέκατη ημέρα μυστικής κράτησής του. Έξι ημέρες αργότερα, ο Rahman ήταν νεκρός.
Ως μέρος των «συνοπτικών γεγονότων κρίσης», ο Quackenbush έγραψε: «Ο Rahman βρέθηκε αλυσοδεμένος με τα χέρια και τα πόδια του δεμένα σε μια αλυσίδα που συνέδεε τα δεσμά αναγκάζοντάς τον να κάθεται στο τσιμεντένιο πάτωμα. Ήταν γυμνός από τη μέση κάτω.
Η θερμοκρασία στο COBALT
Ήταν κοντά στο μηδέν. Η αιτία θανάτου καθορίστηκε από μια έρευνα του Γενικού Επιθεωρητή ο οποίος αποφάσισε πως πέθανε από υποθερμια.
Το προσωπικό της CIA διέπραξε ανθρωποκτονία. Το προσωπικό έκανε θανατηφόρα λάθη, επειδή ένας γιατρός τους διαβεβαίωσε ότι τα βασανιστήρια και η κατάχρηση τους δεν θα σκότωναν τον Rahman».
Τον Μάρτιο του 2005, λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του Rahman από τα βασανιστήρια, οι James Mitchell και Bruce Jessen ήταν οι πάλι υπεύθυνοι για την παροχή «ειδικών ερωτηματολογίων, αξιωματικών ασφαλείας κρατουμένων σε χώρους κράτησης της CIA και υπηρεσίες ανάπτυξης και εκπαίδευσης προγραμμάτων για το πρόγραμμα βασανιστηρίων».
Εισέπραξαν από 72 έως 81 εκατομμύρια δολάρια.
Τόσο ο Mitchell όσο και ο Jessen υποστηρίζουν ότι η CIA είχε τον "απόλυτο έλεγχο" πάνω σε ποιες τεχνικές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον κρατουμένων.
Αξιωματούχος τηςCIA δήλωσε στην ανάκριση πως ακόμη και τα καλώδια που χρησιμοποίησαν για τον Rahman τα έστειλε ο Mitchell. Επίσης είπε πως πριν από την αναχώρηση του από το COBALT, «προετοίμασε» ένα σχέδιο ανάκρισης που χρησιμοποιήθηκε μέχρι το θάνατο του Rahman, το οποίο περιελάμβανε θερμοκρασίες κατάψυξης.
Ο Σαλίμ, ο οποίος κρατήθηκε στη Σομαλία το 2003, είχε ένα πανί στο λαιμό του και του χτυπούσαν το κεφάλι στον τοίχο. Πιστεύει ότι αυτό ήταν ενταγμένο στην "ενισχυμένη τεχνική ανάκρισης" γνωστή ως "ο τοίχος".
Μετά τη σύλληψη, στάλθηκε στο COBALT, όπου όπως κατέθεσε υποβλήθηκε σε «στέρηση ύπνου, γύμνια, στέρηση τροφής, χτυπήματα στο πρόσωπο, ώρες σε στάση προσοχής, χτυπήματα στο στομάχι, θέσεις στρες, περιορισμό, στέρηση νερού». Καθένα από αυτά είναι γνωστές τεχνικές βασανιστηρίων που ενθάρρυναν οι Mitchell και Jessen για χρήση εναντίον κρατουμένων.
Ο διακανονισμός είναι μνημειώδης υπό την έννοια ότι οι James Mitchell και ο Bruce Jessen είναι τα πρώτα άτομα που θεωρούνται υπεύθυνα, σε κάποιο βαθμό, για βασανιστήρια της CIA στον "πόλεμο κατά της τρομοκρατίας".
"Αυτή είναι μια ιστορική νίκη για τους πελάτες μας και το κράτος δικαίου", δήλωσε ο δικηγόρος της ACLU, Dror Ladin. "Αυτό το αποτέλεσμα δείχνει ότι υπάρχουν συνέπειες για τα βασανιστήρια και ότι οι επιζώντες μπορούν να τιμωρήσουν τους υπεύθυνους για τα βασανιστήρια. Είναι μια σαφής προειδοποίηση για όποιον πιστεύει ότι μπορεί να βασανίζει με ατιμωρησία. "
Ωστόσο, η CIA διερεύνησε τις ενέργειες του προσωπικού της και διαπίστωσε ότι ούτε ένα άτομο διέπραξε έγκλημα που να αξίζει δίωξη.
Η κυβέρνηση του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα απέφυγε τη δίωξη κυβερνητικών αξιωματούχων ή ανακριτών που εμπλέκονταν στην εκτέλεση βασανιστηρίων.
Με τον σημερινό πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος έχει ήδη επαινέσει τα βασανιστήρια με το νερό, και άλλες μορφές βασανιστηρίων, είναι απίθανο να αποθαρρυνθούν κυβερνητικοί αξιωματούχοι που κάνουν βασανιστήρια και κακοποιούν ανθρώπους. Μπορεί ωστόσο να επηρεάσει την CIA στο εάν θα συμμετέχουν ιδιωτικοί εργολάβοι βασανιστές στην κράτηση ή την ανάκριση αιχμαλώτων.
Ακόμα, οι επιζώντες πέτυχαν κάποια ψήγματα δικαιοσύνης και, δεδομένου του πόσο σπάνια είναι η τιμωρία όταν πρόκειται για υποθέσεις εναντίον ανθρώπων που εμπλέκονται σε βασανιστήρια που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση, αυτός ο συμβιβασμός είναι αναμφισβήτητα αξιοσημείωτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου