γράφτηκε
στον Τοίχο
7.9.17
-
0
Comments
Μαρία Τσολακίδη
Η εικόνα μιας θαλάσσιας χελώνας που ψυχορραγεί επειδή έφαγε κάποιο πλαστικό, σίγουρα συγκινεί για κάποια δευτερόλεπτα τον λήπτη της είδησης ο οποίος λογίζεται έλλογο ον. Αμέσως θα ξεχαστεί η εικόνα αφού ο κίνδυνος καιροφυλακτεί μακρυά από το ίδιο το ον και την οικογένειά του. Έτσι νομίζει!
Το νερό δεν είναι απαραίτητο στοιχείο για να κολυμπήσει μια μελλοθάνατη χελώνα ή όλα τα υδρόβια είδη. Είναι και απαραίτητο στοιχείο για την ίδια την ζωή και ειδικά για την ζωή του θανατηφόρου για τον πλανήτη όντος που τον έκανε ιδιοκτησία του και σκοτώνει ανελέητα τα πάντα. Μάλλον ήρθε η ώρα να σκοτώσει και τον ίδιο του τον εαυτό.
Μια νέα έρευνα που διεξήχθη από την Orb Media και δημοσιεύτηκε αποκλειστικά από τον Guardian, πήρε δείγματα νερού βρύσης (πόσιμου) σε πολλές χώρες του κόσμου με σκοπό να αναλυθούν από ειδικούς.
Τα αποτελέσματα συγκλονιστικά. Οι επιστήμονες και διαπίστωσαν ότι το 83% των δειγμάτων ήταν μολυσμένο με πλαστικές ίνες. Τα ευρωπαϊκά κράτη είχαν το χαμηλότερο ποσοστό μόλυνσης, αν μπορεί να λεχθεί χαμηλό το ποσοστό 72%. Μεταξύ των κρατών της Ευρώπης ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία και η Γαλλία.
Οι ΗΠΑ έχουν το υψηλότερο ποσοστό μόλυνσης, με ένα εμφαντικό 94%. Ακόμη και στο πόσιμο νερό του πύργου Trump στη Νέα Υόρκη, στην έδρα του Οργανισμού Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ και σε πολλά άλλα μέρη συμπεριλαμβανομένων κτιρίων του Κογκρέσου, βρέθηκαν πλαστικές ίνες.
Η έρευνα έφερε στο φως το τεράστιο πρόβλημα της μικροπλαστικής (ίνες πλαστικού) μόλυνσης η οποία είναι πλέον εξαιρετικά διαδεδομένη. Οι ωκεανοί είναι γεμάτοι με πλαστικό, που σκοτώνει τις φάλαινες και άλλα θαλάσσια θηλαστικά και μολύνει τα ψάρια. Προηγούμενες μελέτες έδειξαν πως οι άνθρωποι που τρώνε θαλασσινά, τρώνε επίσης υψηλά επίπεδα μικροπλαστικών, εκτός του υδραργύρου.
Ο Dr Sherri Mason, ένας εμπειρογνώμονας μικροπλαστικής στο κρατικό πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ο οποίος επιβλέπει τις αναλύσεις για την Orb, είπε στον Guardian: «Έχουμε αρκετά στοιχεία από την εξέταση της άγριας πανίδας και των επιπτώσεων που έχει η μικροπλαστική στην άγρια ζωή, ώστε να ανησυχούμε. Αν έχει αντίκτυπο στην άγρια φύση, τότε πώς μπορούμε να πιστεύουμε ότι δεν πρόκειται να μας επηρεάσει καθόλου;»
Η έρευνα συνδέεται με μια άλλη μελέτη που διεξάγεται στην Ιρλανδία, η οποία έδειξε επίσης μια μεγάλη μικροπλαστική μόλυνση σε μια σειρά από δείγματα νερών από πηγάδια. Σύμφωνα με τον Guardian, η Dr. Anne Marie Mahon, επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε ότι οι ανησυχίες είναι δύο:
«Αν οι ίνες βρίσκονται και εκεί, είναι πιθανόν και τα νανοσωματίδια να είναι εκεί και αυτά δεν μπορούμε να τα μετρήσουμε. Σύμφωνα με τη νανομετρική κλίμακα, μπορούν άνετα να διεισδύσουν σε ένα κύτταρο και αυτό σημαίνει ότι μπορούν να διεισδύσουν σε ανθρώπινα όργανα, άρα αυτό είναι πολύ ανησυχητικό».
Το μεγάλο θέμα των μικροπλαστικών είναι ότι μπορούν να προσελκύσουν μεγάλες ποσότητες βακτηρίων τα οποία βρίσκονται στην αποχέτευση. Σύμφωνα με τον Mahon, «μελέτες έχουν δείξει ότι τα περισσότερα επιβλαβή παθογόνα υπάρχουν στα μικροπλαστικά σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων». όπως τόνισε στον Guardian «αυτό είναι σίγουρα κάτι που πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα, γιατί η κλίμακα της παγκόσμιας μικροπλακτικής μόλυνσης είναι κυριολεκτικά στο κόκκινο. Τα μικροπλαστικά είναι επίσης γνωστό ότι περιέχουν και απορροφούν τοξικά χημικά και η έρευνα σε άγρια ζώα δείχνει ότι απελευθερώνονται στο σώμα».
Ο καθηγητής Richard Thompson, στο Πανεπιστήμιο του Plymouth στο Ηνωμένο Βασίλειο, δήλωσε στην Orb: «Έγινε ξεκάθαρο πολύ νωρίς ότι το πλαστικό θα απελευθέρωνε τα χημικά αυτά και ότι στην πραγματικότητα, οι συνθήκες στο έντερο θα διευκόλυναν την γρηγορότερη απελευθέρωση, δυστυχώς τα μικροπλαστικά δεν είναι μόνο στο νερό, είναι στα θαλασσινά μας, βρίσκονται ακόμη και στην μπύρα, στο μέλι και την ζάχαρη, αφού μέσω του νερού φτάνουν παντού».
Εμφιαλωμένο νερό και λύσεις στο πρόβλημα
Αν καταφύγει κάποιος στο εμφιαλωμένο νερό δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα σύμφωνα με την έρευνα της Orb, αφού τα ίδια προβλήματα βρέθηκαν και στις φιάλες. «Εθίζουμε όλο και περισσότερο τα οικοσυστήματα στο πλαστικό και ανησυχώ πολύ γιατί μπορεί να υπάρξουν κάθε είδους ακούσιες, δυσμενείς συνέπειες που θα τις μάθουμε μόνο όταν θα είναι πολύ αργά», είπε ο καθηγητής Roland Geyer που ηγήθηκε της μελέτης.
Ο ίδιος είχε συμμετοχή στην έρευνα που είχε δημοσιευτεί και είχαν βρει περισσότερα από 24.000 χημικά προϊόντα στο εμφιαλωμένο νερό. Όλα αυτά είναι ανησυχητικά και οι λύσεις δεν θα έρθουν αν ο άνθρωπος δεν καταλάβει το πρόβλημα.
Η Πρώτη και καλύτερη λύση είναι να αναθεωρήσουμε πλήρως την αντιμετώπιση απέναντι στον πλανήτη μας και να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε καθαρές και πράσινες βιοδιασπώμενες ουσίες.
Δεύτερον, πρέπει να αξιοποιήσουμε και να επεκτείνουμε τις υπάρχουσες τεχνολογίες που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να καθαρίσουμε τους ωκεανούς μας και να βοηθήσουμε τη Γη με στρατηγικές καθαρισμού της, όποιες κι αν είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου