γράφτηκε
στον Τοίχο
6.10.17
-
1
Comments
Είναι σύνηθες για τη χελώνα που ζει στις πόλεις, να ξύνει τα άκρα της στην άσφαλτο νομίζοντας ότι ξύνει τα αμμοχάλικα. Κουνάει δεξιά κι αριστερά τα κοντά της πόδια, θέλοντας τάχα να περπατήσει. Μα σέρνεται. Συμβαίνει ενίοτε και στους ανθρώπους που μένουν για καιρό στην αφάνεια. Με όποια αιτία κι αφορμή σκούζουν στα μέσα δικτύωσης, πυροδοτώντας σχόλια άσημων φανς που καλογυαλίζουν την αυταρέσκεια του περιπεσόντος σταρ. Και εκεί ξεκινά το αστείο...
Δεν είναι παράξενο. Καιρό τώρα, κάθε λογής νοικοκυραίοι φωνασκούν επί παντός επί στητού, βυθισμένοι στον καναπέ τους, παριστάνοντας τον πολιτικό αναλυτή. Καθώς όμως αυτό δείχνει να γίνεται τις περισσότερες φορές χωρίς απόκριση, τρέχουν να ενώσουν την κούφια φωνή τους με αυτή του Βασίλη, επιχαίροντας όλοι μαζί για το γηπεδικό ανάθεμα που έστησαν.
- Πες τα ρε Βασίλη, τόσα χρόνια που τα λέμε εμείς είμαστε φασίστες.
-Βασιλάρα, πάντα ήσουν γαμώ τα παιδιά, αλλά τί περιμένεις με τους πούστηδες που μας κυβερνάνε!
Η ατάκα του παλιού ποδοσφαιριστή ξυπνά τα πιο πρωτόγονα ένστικτα του ελληναρά νοικοκύρη και δημιουργεί την ομαδική τους παραφωνία. Παράκρουση. Ή αλλιώς, ό,τι πιο φρενοβλαβές. Σαν να μην είχαμε αυτό, ο -όπουλος του γνωστού διδύμου αθλητικογράφων σπεύδει χθες να στηρίξει τα λεγόμενά του on air: "...και εντάξει, δεν είπε τίποτα το παιδί ρε παιδιά, πέσατε να τον φάτε." Το παιδί. Που φλερτάρει με αναφορές και καταγγελίες στα πλαίσια του αντιρατσιστικού νόμου.
Η lgbt κοινότητα αγωνίζεται χρόνια για να θεσπιστούν οι κατάλληλοι κανονισμοί που θα προστατεύουν τα μέλη της. Ο νόμος για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου λύνει πολλά -αν και όχι όλα- προβλήματα που εμπόδιζαν την ασφαλή και ειρηνική ζωή των ανθρώπων, μέσα σε ένα υγιές νομοθετικό πλαίσιο. Κάτι που έλειπε από τη ταραχώδη ζωή τους. Καιρός να κοιτάξουμε κατάματα την αλήθεια. Κανείς τους δε ζήτησε τη στήριξή μας με το ζόρι. Κανείς τους δε μας ενόχλησε ποτέ. Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να το βουλώσουμε.
Ο σιχαμένος, ο υποκριτής οικογενειάρχης έχει ανάγκη στη ζωή του τον καταφρονεμένο. Πρόσφυγες, ναρκομανείς, πόρνες και λοατ, η ύπαρξή τους και μόνο τονώνει την αίσθηση ανωτερότητας που κρύβει σαν φυλαχτό στη σάπια ψυχή του. Τονώνει το υπερεγώ του και δίνει στη ζωή του νόημα: να μεγαλώνει ολημερίς κι ολονυχτίς το χάσμα ανάμεσα σε αυτόν και εκείνους. Να δείχνει στο παιδί του παραδείγματα προς αποφυγή. Γιατί αν δεν είχαμε πρόβατα, τι αξία θα είχε ο λύκος;
Βασίλη ξύπνα. Ξημέρωσε 2017.
Υ.Γ.:Ένα μεγάλο μπράβο στα μέλη του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ). Η παρουσία τους στην κοινοβουλευτική συζήτηση για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου αλλά και στο δρόμο τόσα χρόνια, δικαιώνει και ενισχύει τον αγώνα ενάντια στο συντηρητικό κατεστημένο της χώρας.
1 σχόλιο
Κανένας νόμος δεν δικαιολογεί-προστατεύει την ύπαρξη κανενός. Η σεξουαλική ταυτότητα δεν είναι ιδιότητα που αποκτάς. ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΥΤΗ κύριε αρθογράφε. Κανένας δεν έχει ανάγκη την δακρύβρεχτη-τσαμπουκαλεμένη ανάλυση σου.
Δημοσίευση σχολίου