γράφτηκε
στον Τοίχο
16.11.17
-
2
Comments
Αθυρόστομος ή επικίνδυνος; Αγανακτισμένος οπαδός ή επιστρατευμένος υποκινητής με σχέδιο; Πού άραγε να γείρει η πλάστιγγα, όταν ένας δημόσιος λειτουργός επιδίδεται -δεκαετίες τώρα- σε έναν οργασμό έκνομων πράξεων και λόγων; Με αφορμή τη δίκη του Αμβρόσιου Καλαβρύτων στις 15 Μαρτίου 2018, μία σύντομη ματιά στη ζωή του νεοναζί κήρυκα τα ξεδιαλύνει όλα.
Ο Θανάσης Λενής γεννήθηκε στην Πάτρα το 1938. Από νωρίς σύχναζε στο ναό του Παντοκράτορα Πατρών. Η προνοητική (!) βία του τσαγκάρη πατέρα του, άφησε στίγμα στην παιδική του ψυχή, ευθύνεται δε για τον έπειτα σαδισμό του ως ταγματάρχη της βασιλικής χωροφυλακής, τον καιρό της χούντας. Γράφει ο ίδιος σε αυτάρεσκη τριτοπρόσωπη αφήγηση: «Ο υποσημειούμενος έζησε και μεγάλωσε σε δύσκολα χρόνια. Άν καί καλό παιδί, παιδί της Εκκλησίας, έφαγε το ξύλο της ζωής του από τον αείμνηστο Πατέρα του, ο οποίος, ακολουθώντας το πνεύμα της εποχής, ὀπως άλλωστε ὀλοι οι γονεῖς τότε, έδερναν τα παιδιά τους προκαταβολικά, για να προλάβουν μια υποτιθέμενη ζημιά. Ὅταν π.χ. πήγαιναν με τη στάμνα στη βρύση της γειτονιάς για να κουβαλήσουν νερό, καθ’όσον εἀν γύριζαν με σπασμένη τη στάμνα το ξύλο δεν θα είχε νόημα ἠ και χρηστική σημασία! Το πνεύμα της εποχής τότε ήταν τό «προνοείν!». «Σε δέρνω προκαταβολικά, ώστε -προσέχοντας- να μη σπάσεις τή στάμνα», μας ἐλεγαν με αποφασιστικότητα! Ας είναι ελαφρύ τό χώμα που τούς σκεπάζει!»
Από τα χρόνια της Πάτρας συνδέεται με τον κατηχητή του Κωνσταντίνο Καρούζο, μετέπειτα μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο. Οι δυο τους, μαζί με τον ζωηρό της παρέας Χρήστο Παρασκευαΐδη, μετέπειτα αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, εγκαθίστανται και συγκατοικούν σε διαμέρισμα στο Παγκράτι. Όταν το 1961 ο Καλλίνικος ορίζεται ηγούμενος της μονής Βαρλαάμ στα Μετέωρα, η παρέα των τριών δε χωρίζει. Και δε χάνει την ευκαιρία. Λύνει και δένει. Ώσπου αναγκάζονται να φύγουν, λόγω διενέξεων με τον εκεί μητροπολίτη Τρίκκης, Διονύσιο. H περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα σκοτεινή. Τότε είναι που οι τρεις σκληροπυρηνικοί ιεράρχες μεγαλουργούν. Αναφέρεται σε αυτό η Μαρία Αντωνιάδου*: «Το 1973 με βασιλικό διάταγμα και με υπογραφή του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Κοτσώνη ιδρύεται στο Καπανδρίτι το Συνοδικό Μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσοπηγής. Ηγούμενός της είναι ο αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Καρούσος και τα χρήματα για την ανέγερσή του τα προσφέρει κυρίως ο αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, ο οποίος δίνει τις 10.000 λίρες που κληρονομεί.» Έκτοτε η εξέλιξή του Αμβρόσιου και των δυο φίλων του στην εκκλησιαστική ιεραρχία ήταν ταχύτατη. Αντίστοιχη και η ως σήμερα εξέλιξη υπόλοιπων μελών της αδελφότητας, όπως ο σημερινός -νεότερος- μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος, ο καλούμενος και «επόμενος αρχιεπίσκοπος»...
Σαράντα ένα χρόνια μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, ο Αμβρόσιος Λενής παράγει έναν διαρκή οχετό ύβρεων και προσβολών. Υψώνει τη σημαία του φαλλοκρατισμού προσβάλλοντας τις γυναίκες, ωθεί οπαδούς του σε βίαια πογκρόμ κατά προσφύγων και μεταναστών, ενώ στοχοποιεί πολλάκις την Lgbtq+ κοινότητα. Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και η δημόσια λατρεία του αιρετικού παπά στους ναζί της X.A. παύουν να είναι αντικείμενο αστειότητας και χιούμορ. Η Ποινική Δικαιοσύνη κινητοποιείται για πρώτη φορά και αυτό χάρη σε εννέα συμπολίτες μας. Οι Λύο Καλοβυρνάς, Αλκιβιάδης Δελαντώνης, Μενέλας Σιαφάκας, Άλκης Ιωαννίδης, Michael Huber, Πέτρος Σαπουντζάκης, Γιάννης Παπαγιαννόπουλος, Νίκος Σοφιανός και Βασίλης Θανόπουλος κατέθεσαν μήνυση για:
Δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους (Άρθρο 1 του νόμου 4285/2014 για την καταπολέμηση του ρατσισμού).
Κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος. Κατά το Άρθρο 196 του Ποινικού Κώδικα, ο θρησκευτικός λειτουργός που κατά την ενάσκηση των έργων του, δημόσια και με την ιδιότητά του προκαλεί ή διεγείρει τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά της πολιτειακής εξουσίας ή άλλων πολιτών τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.
Πώς θα του φαινόταν, αν νουθετούσαμε τους κατοίκους της περιοχής του να τον λιντσάρουν, χρησιμοποιώντας ακριβώς τα λεγόμενά του;
Ε λοιπόν φίλοι της Αιγιαλείας «…μην τον πλησιάζετε. Μην τον ακούτε. Μην τον εμπιστεύεστε. Είναι ο κολασμένος της κοινωνίας. Δεν μπορούν κάποιοι ξεφτιλισμένοι σαν αυτόν, να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής τους! Ε λοιπόν αυτόν τον ξεφτιλισμένο φτύστε τον! Αποδοκιμάστε τον! Είναι έκτρωμα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχει! Είναι άτομο με διανοητική διαταραχή! Δυστυχώς αυτός είναι τρις-χειρότερος και πολύ πιο επικίνδυνος από κάποιους που ζουν στα τρελλοκομεία!»
Ο εισαγγελέας έκανε δεκτή τη μήνυση και παρέπεμψε τον μητροπολίτη σε δίκη, η οποία είναι προγραμματισμένη για τις 15 Μαρτίου 2018 στο Αίγιο. Είναι η πρώτη φορά που ανοίγει η συζήτηση για αυτόν τον μητροπολίτη, όχι εξαιτίας ακόμα ενός βρώμικου ξεπλύματος εγκληματιών από του άμβωνος, όχι εξαιτίας ακόμα ενός σχιζοφρενούς κηρύγματος ενώπιον εκστασιασμένων προσηλυτισμένων του. Μα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ εξαιτίας εννέα αποφασισμένων συνανθρώπων μας, που αρνούμενοι να υποκύψουν μπρος σε ουρλιαχτά και απειλές σηκώνουν τη σημαία της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ. Φωνάζουν ΩΣ ΕΔΩ, δίνοντας το παράδειγμα με την καθάρια τους στάση. Γιατί η λεβεντιά δε κρύβεται στον καβάλο ενός παντελονιού. Γιατί η λεβεντιά ζυγίζει πολύ περισσότερο από τα χρυσά κρεμαστάρια των μουσάτων μαφιόζων.
* Το Βήμα, 2005.
2 σχόλια
Μια απορία κ. Πάνο Σείκιλο.
Το να αποκαλείται τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο νεοναζί κήρυκα, συν το κήρυγμα αγάπης που κάνετε μέσω της σύντομης, επιλεκτικής και αντικειμενικής ματιάς σας στη ζωή του, είναι κατά την γνώμη σας δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ναι ή όχι?
Ο ηλεκτρονικός άμβωνας σας νουθετεί να γίνει ο Μητροπολίτης αποδέκτης τριαντάφυλλων και γαρύφαλλων, π.χ. made in indymedia, antifa?? οι οποίοι θα δώσουν το παράδειγμα με την καθάρια στάση τους σε άλλους σταυροφόρους της αγάπης, σε άλλους αποφασισμένους συνανθρώπους μας να θέλουν να εκδηλώσουν και αυτοί με την σειρά τους με ή χωρίς ουρλιαχτά την αγάπη τους (πάντα με αξιοπρέπεια και λεβεντιά φυσικά) πρός τον Μητροπολίτη???
Ευχαριστώ.
Κακό και επιλεκτικό copy paste από το “Τα μέλη της μοναστικής αδελφότητας στην Ιεραρχία συσπειρώθηκαν μία ακόμη φορά για να αντιμετωπίσουν τον «κοινό κίνδυνο»”(* Το Βήμα, 2005).
Γράφει το "Το Βήμα, 2005"
"Οι τρεις τους το 1958 εγκαθίστανται στην οδό Στέντορος στο Παγκράτι και αρχίζουν τη δράση τους. Κατηχητικοί κύκλοι, προσευχή, επισκέψεις σε νοσοκομεία και γηροκομεία αποτελούν μέρος της δραστηριότητάς τους.
Το 1961 τα μέλη της αδελφότητας εγκαταβιώνουν στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων. Αναστυλώνουν το μοναστήρι εκ βάθρων, επισκέπτονται τα χωριά της περιοχής, κατηχούν τους πιστούς, αλλά έπειτα από δύο χρόνια συγκρούονται με τον τότε Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών, προερχόμενο από τη «Ζωή», Διονύσιο. H περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται «σκοτεινή» εξαιτίας κυρίως της σύγκρουσης με τον μητροπολίτη."
- Το copy paste σας γίνεται:
“Οι δυο τους, μαζί με τον ζωηρό της παρέας Χρήστο Παρασκευαΐδη, μετέπειτα αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, εγκαθίστανται και συγκατοικούν σε διαμέρισμα στο Παγκράτι.
Όταν το 1961 ο Καλλίνικος ορίζεται ηγούμενος της μονής Βαρλαάμ στα Μετέωρα, η παρέα των τριών δε χωρίζει. Και δε χάνει την ευκαιρία. Λύνει και δένει. Ώσπου αναγκάζονται να φύγουν, λόγω διενέξεων με τον εκεί μητροπολίτη Τρίκκης, Διονύσιο. H περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα σκοτεινή. Τότε είναι που οι τρεις σκληροπυρηνικοί ιεράρχες μεγαλουργούν.”
- Το "Λύνει και δένει" στο άρθρο σας είναι η αντικειμενική πινελιά σας; όπως και το "συγκατοικούν σε διαμέρισμα στο Παγκράτι" με τον "ζωηρό της παρέας Χρήστο Παρασκευαΐδη"; (το πιάσαμε το υπονοούμενο)...
Δημοσίευση σχολίου