γράφτηκε
στον Τοίχο
26.3.20
-
0
Comments
Κατερίνα Γκαράνη
Πολλές οι αναλύσεις για το πώς θα εκμεταλλευτούν τα κράτη την πανδημία, όχι βέβαια από πρόσκαιρους αναλυτές του διαδικτύου που δεν έχουν διαβάσει το "1984" (καλά για την ταινία ούτε λόγος) και το έχουν κάνει ψωμοτύρι, αλλά από γνώστες όπως ο ισραηλινός Γιουβάλ Νόα Χαράρι.
Στο ρεζουμέ όλα καταλήγουν στο ίδιο σενάριο. Έλεγχος των μαζών μέσω διαδικτύου, μέσω κινητών τηλεφώνων, απομόνωση του ατόμου και αντικοινωνικότητα, έλεγχος υγείας του ατόμου με βιομετρικό βραχιόλι, αποκλειστικά χρήση πλαστικού χρήματος, κάμερες παντού, drone, τα social media ως όπλα του παγκόσμιου συστήματος ελέγχου και όλα αυτά για να προστατεύεται η εξουσία από "επικίνδυνα στοιχεία" που μπορούν να ταράξουν την τάξη και ασφάλεια του παγκόσμιου συστήματος.
Δηλαδή μέχρι τώρα τι συνέβαινε; Αυτό που περιγράφουν ακόμα και σοβαροί διανοητές ως το σχέδιο του μέλλοντος ήδη το ζούμε. Από πολέμους με drone μέχρι χρήση πλαστικού χρήματος και κάρτας πολίτη με βιομετρικά στοιχεία μέχρι αγορές μέσω διαδικτύου, τσιπ σε εργαζομένους για έλεγχο εργασίας, cyber sex, παιχνίδια Virtual Reality, επικοινωνία μέσω διαδικτύου, εργασία μέσω διαδικτύου, κινητά τηλέφωνα με ενσωματωμένο gps σε κάθε όνομα χρήστη για έλεγχο κίνησης του ανά πάσα στιγμή, gps αυτοκινήτων για κίνηση μεγαλύτερων αποστάσεων. Aν θέλεις να τρομάξεις ένα άτομο των σύγχρονων κοινωνιών πες του: "Δεν έχει wifi". Μπορεί να φτάσει σε σημείο κατάθλιψης μέχρι αυτοκτονίας.
Ποιες ήταν την τελευταία 20ετία οι κοινωνικές επαναστάσεις στον δρόμο που άλλαξε κάτι; Καταλύθηκαν όλες τους με φυσιολογικό τρόπο και όχι με την χρήση ρομποτοειδών, όπως τελευταία στην Γαλλία αλλά και στην Χιλή. Άλλωστε το κάλεσμα για κινητοποίηση γινόταν ήδη με το αυτοφακέλωμα του συμμετέχοντα μέσω social media ή κινητού ή ακόμα και email Αυτοβούλως.
Δεν χρειάστηκαν οι χώρες ούτε καν δικτατορικό πολίτευμα για να καθυποτάξουν τα πάντα αλλά μέσω δημοκρατίας και ελευθερίας κινήσεων και έκφρασης έγινε η πιο αποτελεσματική δουλειά. Ακόμα και ο όρος "δημοκρατική παγκόσμια διακυβέρνηση" που τρομάζει πολλούς ήδη είναι καθεστώς. Γιατί να το αλλάξουν; Μέχρι τώρα τους έφερε άψογα αποτελέσματα και δεν θα διακινδύνευαν μια δικτατορία. Είναι πιο εύκολο να πηδάς εθελοντικά στον γκρεμό παρά να πληρώνουν άλλους τρεις για να σε μεταφέρουν στον γκρεμό για να σε πετάξουν.
Οι δικτατορίες κοστίζουν, οι δημοκρατίες είναι πάμφθηνες.
Ακόμα το άτομο της Μάζας θεωρεί ότι το ίδιο είναι επικίνδυνο για το σύστημα. Ένας επαναστάτης ο καθένας που θα ρίξει την Αυτοκρατορία! Μία Αυτοκρατορία που ο ίδιος την επέλεξε, την ασπάστηκε, την στηρίζει με νύχια και με δόντια. Ένα παράδειγμα είναι το e banking. Πριν την Πανδημία ήταν ούτως ή άλλως σε χρήση. Δηλαδή "ευκολία και χαρά".
Το μόνο σενάριο που μπορεί να έχει μια πραγματική εξέλιξη μετά την πανδημία είναι οι "καθαροί τόποι" με ανθρώπους υγιείς και ένας υπόλοιπος πλανήτης με ανθρώπους μολυσματικούς. Αλλά και σε αυτό το σενάριο υπάρχει ένα τεράστιο ερωτηματικό: Ποιος θα καταναλώνει τα υλικά που θα παράγει το σύστημα για να αντέχει, αν οι μολυσματικοί ξεπεράσουν τον μισό πληθυσμό της γης; Πώς είναι σίγουροι ότι οι φορείς στον πλανήτη δεν είμαστε σχεδόν όλοι μας; Διότι όλα τα σενάρια που μιλάνε για ένα τέτοιο μέλλον έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό την δύναμη του χρήματος.
Μόνο μία βιομηχανία της εξουσίας θα μπορούσε δηλαδή να είναι επικερδής: Η βιομηχανία του εμβολίου. Το να κρατάνε δηλαδή την υγεία σου στο χέρι. Να μπορείς να πας στην υγιή πλευρά με το να κάνεις τα πάντα για το αποκτήσεις. Να δουλεύεις σαν ρομποτάκι για ένα τσίμπημα βελόνας. Από την άλλη, την υγεία την κρατάνε ήδη στο χέρι τόσο στις κοινωνίες των χωρών όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο διότι αν το δούμε παγκόσμια και όχι εθνικά σε κάτοψη, άλλο δικαίωμα στην νοσηλεία και στα φάρμακα έχει ένας Έλληνας κι άλλο δικαίωμα ένας Σουδανός.
Δεν χρειαζόταν δηλαδή ένας ιός για να χωρίσει τους ανθρώπους σε Μελλοζώντανους και Μελλοθάνατους. Σε προνομιούχους και είλωτες. Οι ίδιοι οι άνθρωποι με πλήρη συνείδηση και επιλογή σήκωσαν το Τείχος ανάμεσα τους για το συμφέρον της ατομικότητάς τους.
Το να ζεις ήδη σε ένα "1984" και να νομίζεις ότι αυτό είναι μια πραγματικότητα που έρχεται δείχνει πόσο καλά το παγκόσμιο σύστημα έχει καθυποτάξει τις μάζες.
Το ερώτημα λοιπόν, είναι αν θα αντέξει το παγκόσμιο σύστημα να συνεχίσει το "1984" και όχι αν θα το δημιουργήσει τώρα. Και αυτό φυσικά χωρίς να έχουν ρωτήσει για άλλη μια φορά τι γνώμη έχει ο μοναδικός και ισχυρότερος ηγέτης από πάντα και για πάντα: Η Φύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου