γράφτηκε
στον Τοίχο
29.9.20
-
0
Comments
Ζάχαρη:
Η πικρή αλήθεια Ζάχαρη.
Γλυκιά, αλλά και θανατηφόρα. Όσο μαθαίνω γι΄ αυτήν, τόσο τρομάζω.
Στο άρθρο αυτό θα παρουσιάσουμε τους κινδύνους από την κατανάλωσή της:
Αλτσχάιμερ, διαβήτης, καρκίνος, καρδιοπάθεια.
Θα δούμε τι προσπαθεί να κρύβει η βιομηχανία ζάχαρης.
Στρατηγικές, που πιστεύαμε πως επινόησαν οι καπνοβιομηχανίες τη δεκαετία του ΄50, τις είχε επινοήσει ήδη πριν η βιομηχανία ζάχαρης.
Όταν μια οικογένεια πηγαίνει για ψώνια, προσπαθεί να αγοράσει υγιεινές τροφές. Όμως, δεν το επιτυγχάνει πάντα.
Οι γονείς είναι πολυάσχολοι κι ετοιμάζουν βιαστικά το φαγητό. Έπειτα, θέλουν να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά τους.
Πολλές από τις τροφές που τρώνε είναι επεξεργασμένες. Τις θεωρούν θρεπτικές και δεν δίνουν ποτέ μεγάλη προσοχή στα συστατικά τους.
Οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα πόση ζάχαρη κρύβουν. Αν κοιτάξουν τις διατροφικές ετικέτες, για παράδειγμα στα δημητρικά Nesquik Nestle, θα διαπιστώσουν ότι αναγράφεται ότι τα τρία τέταρτα μιας κούπας περιέχουν δέκα γραμμάρια ζάχαρη.
Όμως ποιος τρώει μόνο τρία τέταρτα της κούπας;
Μια καλή μερίδα δημητριακών περιέχει περίπου είκοσι κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη, χωρίς διατροφική αξία.
Ζάχαρη: Βασικό συστατικό
των επεξεργασμένων τροφίμων
Ας πάρουμε όμως, το θέμα από την αρχή. Τι εννοούμε όταν λέμε «ζάχαρη»; Είτε είναι η λευκή που χρησιμοποιείτε στη μαγειρική, είτε η καστανή με την οποία πασπαλίζετε το χυλό βρώμης, είτε είναι μέλι, μελάσα, σιρόπι ή σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης, υπάρχει άφθονη σε προϊόντα, όπως τα αναψυκτικά. Από χημική άποψη είναι όλα σχεδόν το ίδιο.
Και καταναλώνουμε πολλά τέτοια προϊόντα.
Κατά μέσο όρο στις δυτικές χώρες καταναλώνουν πάνω από είκοσι κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη ανά άτομο την ημέρα. Αυτό σημαίνει περίπου σαράντα κιλά ζάχαρη το χρόνο, δηλαδή σαράντα πακέτα του ενός κιλού.
Αυτές οι ουσίες κάνουν πιο γλυκά τα προϊόντα, αλλά και αυξάνουν τα κέρδη κάποιων πολύ ισχυρών εταιρειών στον κόσμο. Η βιομηχανία τροφίμων είναι ένας από τους μεγαλύτερους κλάδους παραγωγής. Αυτό δεν θα συνέβαινε χωρίς τη ζάχαρη.
Η ζάχαρη είναι ένα από τα βασικά συστατικά, που χρησιμοποιούνται στο 99% των επεξεργασμένων τροφίμων.
Η ζάχαρη είναι κάτι που δίνει πολλή γεύση στα προϊόντα και δελεάζει πολύ τους καταναλωτές. Είναι ένα από τα «βασικά θεμέλια».
Bruce Bradley, πρώην στέλεχος της βιομηχανίας ζάχαρης,
που έχει εργαστεί για κάποιες από τις μεγαλύτερες τροφίμων της Βόρειας Αμερικής.
"Αναμφίβολα, το ποσοστό ζάχαρης στα τρόφιμα δεν είναι τυχαίο. Η βιομηχανία τροφίμων προσπαθεί να μάθει τι είναι αυτό που μας κάνει να επιθυμούμε ένα προϊόν, τον ακριβή συνδυασμό συστατικών, που ονομάζει «σημείο ευδαιμονίας»".
Όλοι ρωτάνε ποιο είναι το «σημείο ευδαιμονίας»;
Το καλύτερο είναι να σας δώσω ένα παράδειγμα: Πίνετε καφέ με γάλα, για παράδειγμα. Όσο πιο πολύ γάλα προσθέτετε, τόσο πιο πολύ σας αρέσει, μέχρι το σημείο που θα τον βρείτε ιδανικό.
Αν προσθέσετε κι άλλο γάλα, θα πείτε: «Α όχι, έχει πάρα πολύ γάλα».
Αν προσθέσετε ακόμη περισσότερο, θα πείτε: «Απαίσιος!».
Είναι το σημείο εκείνο, που το προϊόν είναι όπως πρέπει.
Είναι το σημείο, στο οποίο σας αρέσει περισσότερο."
Dr. Howard Moskowitz, για πολλά χρόνια σύμβουλος βιομηχανίας τροφίμων.
Ο dr. Howard Moskowitz έχει σπουδάσει μαθηματικά στο Harvard. Χρησιμοποιεί μαθηματικά μοντέλα για να δοκιμάσει τις αντιδράσεις του κόσμου σε διάφορες παραλλαγές ενός προϊόντος.
Μόλις βρει το σημείο ευδαιμονίας, το προϊόν βρίσκεται αμέσως στα ράφια. Από αναψυκτικά μέχρι σάλτσες για μακαρόνια. Χάρη σ' αυτό κερδίζει χρήματα.
Όλοι θέλουν να πουλάνε λίγο περισσότερο. Πώς γίνεται αποδεκτή αυτή η άμεση αύξηση;
Σύμφωνα με τους γνώστες, με την προσθήκη λίγη ζάχαρης.
Dr. Howard Moskowitz.
Το πρώτο που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι τέσσερα γραμμάρια ζάχαρη είναι ένα κουταλάκι του γλυκού. Έχοντας αυτό στο νου μας, ας δούμε κάποια προϊόντα:
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός, πως η Coca Cola περιέχει πολλή ζάχαρη. Σαράντα γραμμάρια το κουτάκι σημαίνει δέκα κουταλάκια του γλυκού.
Ωστόσο, η περισσότερη ζάχαρη που τρώμε βρίσκεται κρυμμένη στα τρόφιμα, που δεν θεωρούμε αναγκαστικά γλυκά.
Ένα μπολ με φύλλο βρώμης περιέχει περίπου 3 με 4 κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη, μισό κυπελάκι γιαούρτι με γεύση βανίλιας περιέχει περίπου 5 κουταλάκια του γλυκού.
Πρόσθετη ζάχαρη μπορεί να υπάρχει στο ψωμί, στη σούπα, σε όλα τα είδη σάλτσας, στα hot dog.
Παχυσαρκία
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όσο περισσότερη ζάχαρη καταναλώνουμε, τόσο περισσότερη υπάρχει στο σώμα μας. Τις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90 θεωρούσαν υπεύθυνο το διατροφικό λίπος.
Σιγά-σιγά, αρχίσαμε να αφαιρούμε λίπος από τα φαγητά μας. Μειώθηκε και η συχνότητα εμφάνισης των ασθενειών; Όχι! Πολλοί γιατροί και διατροφολόγοι αναρωτιούνται γιατί.
Η απάντηση, σύμφωνα με κάποιες φωνές που αυξάνονται, είναι η ζάχαρη.
Ποιο είναι το χειρότερο; Η ζάχαρη ή τα λιπαρά; Η ζάχαρη, πάνω από χίλιες φορές!
Τα τρόφιμά μας τροποποιήθηκαν και νοθεύτηκαν κάτω από τη μύτη μας και σε κοινή θέα τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Dr. Robert Lustig,
Καθηγητής Ιατρικής, συγγραφέας και ένας από τους επικεφαλής της εκστρατείας κατά της ζάχαρης.
Εκτός από τη θεραπεία παχύσαρκων παιδιών, ο dr. Robert Lustig προκαλεί αίσθηση και στο YouTube.
Την διάλεξή του για τη ζάχαρη, την έχουν δει περισσότεροι από επτάμισι εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Είναι πολύ επικριτικός:
─ Τα λιπαρά μειώνονται, η ζάχαρη αυξάνεται και όλοι αρρωσταίνουμε.
─ Χρησιμοποιείτε λέξεις όπως «δηλητήριο», «τοξική».
─ Ασφαλώς τις χρησιμοποιώ και τις εννοώ. Δεν είναι υπερβολή. Αυτή είναι η γυμνή αλήθεια. Όλοι πιστεύουν πως οι αρνητικές επιπτώσεις είναι επειδή η ζάχαρη έχει κενές θερμίδες. Εγώ λέω «όχι». Πολλές τροφές που έχουν κενές θερμίδες δεν είναι αναγκαστικά δηλητηριώδεις.
Ο dr. Lustig ισχυρίζεται πως η ζάχαρη είναι δηλητηριώδης, επειδή υπάρχει σε μεγάλη ποσότητα στο σώμα μας.
Ας το εξετάσουμε αυτό.
Η ζάχαρη αποτελείται από ένα μόριο γλυκόζης κι ένα μόριο φρουκτόζης. Όταν χωρίζουν μέσα στην κοιλιά μας, η γλυκόζη κυκλοφορεί σε όλο μας το σώμα και τροφοδοτεί τους μυς μας και τον εγκέφαλό μας, ενώ η φρουκτόζη πηγαίνει κατευθείαν στο ήπαρ μας, όπου ξεκινάνε όλα τα προβλήματα.
Όταν ο οργανισμός σας μεταβολίζει υπερβολική φρουκτόζη, το ήπαρ αναγκαστικά μετατρέπει αυτή την ενέργεια σε λίπος, το οποίο προκαλεί όλες τις μεταβολικές ασθένειες.
Dr. Robert Lustig.
Πριν αναφερθούμε σ΄ αυτές τις ασθένειες, ας δούμε πρώτα τον εγκέφαλό μας.
Σύμφωνα με τον dr. Lustig, η φρουκτόζη διακόπτει τη λειτουργία στο μέρος του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για το αίσθημα κορεσμού:
«Δεν καταγράφεται από τον εγκέφαλο καθώς τρώτε. Αν πάρετε ένα παιδί, του δώσετε ένα αναψυκτικό και μετά το αφήσετε σε ένα fast food, θα φάει λιγότερο ή περισσότερο; Θα φάει περισσότερο!».
Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο πριν διευθετηθεί το θέμα.
Η Phyllis Tanaka μιλάει εκ μέρους της μεγαλύτερης εταιρείας τροφίμων του Καναδά. Δεν αποδέχεται τις θεωρίες του dr. Lustig και συμβουλεύει τους καταναλωτές να κάνουν το ίδιο: «Πιο σημαντικό είναι ν΄ αποτραβηχτούμε και να αναζητήσουμε τρόπους για να βοηθήσουμε τους καταναλωτές να εντάξουν τη ζάχαρη σε ένα υγιεινό, διατροφικό πρότυπο».
Η βιομηχανία όμως σίγουρα δεν το κάνει πιο εύκολο. Δείτε την ντοματόσουπα αριστερά. Ποιος γνώριζε ότι περιέχει η πρόσθετη ζάχαρη;
─ Πώς μπορεί να ξέρει, κ. Tanaka, ο καταναλωτής, ότι μια κούπα ντοματόσουπα περιέχει τριάμισι κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη;
─ Εσείς πώς το μάθατε; Από τον πίνακα διατροφικών δεδομένων.
─ Επειδή αφιέρωσα χρόνο για να μάθω πόσο είναι ένα γραμμάριο ζάχαρη και πώς διαβάζονται οι ετικέτες. Λέτε να ξέρουν πολλοί πώς να το κάνουν;
Σίγουρα υπάρχει τρόπος να ενημερώσεις όσους ενδιαφέρονται, πως μια κούπα από αυτή τη σούπα σου δίνει τριάμισι κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη.
─ Για ποιο σκοπό;
─ Αν την επέλεξαν ως μέρος μιας υγιεινής διατροφής, θέλουν να τρώνε λιγότερη ζάχαρη.
─ Τότε, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ίδια ετικέτα.
Η μόνη πληροφορία στην ετικέτα είναι πως μισή κούπα περιέχει 14 γραμμάρια ζάχαρη.
Δεν θα έπρεπε να είναι κάποιος διαιτολόγος, προκειμένου να ανακαλύψει πόση ζάχαρη τρώει.
Αν αθροίσουμε την ποσότητα ζάχαρης που τρώμε την εβδομάδα χωρίς να προσέχουμε τι γράφεται στις ετικέτες, το αποτέλεσμα είναι αρκετά τρομακτικό, όπως φαίνεται και στη διπλανή φωτογραφία.
Η ζάχαρη αυτή αντιστοιχεί σχεδόν σε πάνω από διακόσια κουταλάκια του γλυκού. Είναι πάρα πολλά τα προϊόντα που περιέχουν ζάχαρη.
Για δεκαετίες, η βιομηχανία τροφίμων γνώριζε και συζητούσε για τη συσχέτιση επεξεργασμένων τροφών που περιέχουν πρόσθετη ζάχαρη και ασθενειών.
Η παχυσαρκία αποτελεί εθνική επιδημία για χώρες, όπως οι ΗΠΑ. Ποιες είναι οι επιπτώσεις στην υγεία από όλα αυτά; Μελέτες δείχνουν πως τα παχύσαρκα άτομα αναπτύσσουν χρόνιες παθήσεις, όπως διαβήτη, καρδιοπάθειες, υπέρταση και καρκίνο.
Κατάπνιξη κάθε αντίθετης άποψης
Εκείνοι που ωφελούνται από τη ζάχαρη αποδείχτηκαν επιδέξιοι στην κατάπνιξη κάθε αντίθετης φωνής, παντού, ακόμη και στα επιστημονικά κέντρα.
Ο John Yudkin, βρετανός διατροφολόγος, το 1972 έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο: «Pure, white and deadly» (καθαρή, λευκή και θανατηφόρα), το οποίο δεν άρεσε βέβαια στη βιομηχανία ζάχαρης.
Σύμφωνα με τον γιο του Michael, αυτό το βιβλίο ήταν η αποκορύφωση μιας έρευνας δεκαετιών:
─ Άρχισε ν΄ αναρωτιέται, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, αν η ζάχαρη μπορεί να είναι υπαίτια για την αύξηση των καρδιοπαθειών.
─ Πιο σημαντική από τα λιπαρά, που ήταν η επικρατούσα άποψη;
─ Σίγουρα, πιο σημαντική από τα λιπαρά. Ωστόσο, η ζάχαρη σχετιζόταν και με άλλες ανεπιθύμητες παθήσεις, κύρια το διαβήτη και την παχυσαρκία.
Σύντομα, αυτή η θέση έφερε τον Yudkin σε θέση αντιπαράθεσης με το μεγαλύτερο υπερασπιστή της ζάχαρης, τον αμερικανό διατροφολόγο Ancel Keys. Ο Keys επιχείρησε να συμβάλει στην καταστροφή της φήμης του John Yudkin, ωστόσο έπειτα αποκαλύφθηκε πώς τον χρηματοδοτούσε η βιομηχανία ζάχαρης.
Ήδη από τη δεκαετία του 1950, παρουσιάζονταν δημοσιεύσεις υπονοώντας πως το διατροφικό λίπος ήταν πρόβλημα. Ο Keys κατάφερε προς το παρόν με επιτυχία να στιγματίσει τον Yudkin ως απατεώνα.
Από εκεί και πέρα, όποιος τα επόμενα είκοσι-τριάντα χρόνια έκανε έρευνα για τη ζάχαρη, κατηγορείτο πως ήταν σαν τον Yudkin.
Υπήρχε συστηματική εκστρατεία για να δυσφημίσουν ή να αγνοήσουν το έργο του.
Λόγω της βιομηχανίας ζάχαρης, τη δεκαετία του ΄70, δεν χρηματοδοτήθηκε καμία έρευνα, που να συσχετίζει τη ζάχαρη και τις ασθένειες . Αν έκανες έρευνα, ήσουν απατεώνας σαν τον Yudkin.
Διαβήτης
Σήμερα, στη Βόρεια Αμερική εκτιμάται πως πάνω από 100 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από διαβήτη ή εμφανίζουν προδιαβήτη. Ο dr. Lustig πιστεύει πως γνωρίζει το λόγο:
«Μπορώ να σας πω κατηγορηματικά, πως η ζάχαρη είναι η γενεσιουργός αιτία του διαβήτη παγκοσμίως. Έχουμε τεκμηριωμένα στοιχεία για να το αποδείξουμε».
Τα στοιχεία του προέρχονται από τη μελέτη που διεξήγαγε για πάνω από μία δεκαετία. Συνέκρινε τα ποσοστά διαβήτη σε 175 χώρες με τη διατροφή των πολιτών: «Αναζητήσαμε εκείνες τις τροφές, που ανεβάζουν κυρίως τα ποσοστά του διαβήτη παγκοσμίως; Απάντηση: Ζάχαρη. Και μόνο ζάχαρη!».
Ο dr. John Sievenpiper, ερευνητής στο Τορόντο, διατείνεται πως η μεθοδολογία του dr.Lustig δεν είναι σωστή: «Σε αυτές τις έρευνες, δεν υπάρχουν πολύ ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία.
Οι μεθοδολόγοι θα σας πουν ότι υπάρχουν πιθανές τάσεις. Για παράδειγμα, ταυτόχρονα με τη ζάχαρη που αυξήθηκε, αυξήθηκε και το εμφιαλωμένο νερό. Δεν υπάρχει βιολογική αληθοφάνεια στο συσχετισμό μεταξύ εμφιαλωμένου νερού, υπέρβαρου και παχυσαρκίας. Δεν είναι βάσιμη διαπίστωση. Δεν πρέπει να θεωρούμε βιολογικά αληθοφανή όσα δείγματα βλέπουμε».
Καρδιοπάθειες
Σε έρευνα χορηγήσαμε σε πειραματόζωα φοιτητές ζάχαρη, για να διαπιστώσουμε αν αυξάνει τους δείκτες το σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης για καρδιοπάθειες. Διαπιστώσαμε αύξηση της σπλαχνικής παχυσαρκίας. Πρόκειται για το λίπος μες στην κοιλιακή χώρα. Είναι το λίπος γύρω από το ήπαρ, τα σπλάχνα και το νεφρό.
Είναι το λίπος που συνδέεται με τον αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη και για καρδιαγγειακές παθήσεις.
Dr. Kimber Stanhope, πανεπιστήμιο UC Davis της Καλιφόρνιας.
Όταν η dr. Kimber Stanhope εξέτασε το αίμα των φοιτητών πειραματόζωων που ήταν υγιείς με υγιές ήπαρ, σοκαρίστηκε από το πόσο γρήγορα εμφανίστηκαν προβλήματα:
«Αναμφίβολα, μέσα σε δύο εβδομάδες, αυξήθηκαν οι επικίνδυνοι παράγοντες για καρδιαγγειακή πάθηση».
Όμως, τέτοιες μελέτες δεν εντυπωσιάζουν κανέναν. Αφού εξέτασε κάποιες μελέτες για τη ζάχαρη και τις καρδιοπάθειες, όπως εκείνη της dr. Stanhope, ο dr. Sievenpiper δεν βλέπει κανένα λόγο ανησυχίας:
«Εξετάζοντας προσεκτικά αυτές τις μελέτες, βλέπουμε πως, εφόσον σας ενδιαφέρουν οι θερμίδες, η φρουκτόζη συμπεριφέρεται όπως κάθε άλλη μορφή υδατάνθρακα, ειδικότερα τα άμυλα ή τα επεξεργασμένα άμυλα και η γλυκόζη. Δεν λέω πως είναι αβλαβή. Πρέπει να τα αποφεύγουμε. Μα η φρουκτόζη δεν συμπεριφέρεται διαφορετικά».
Η dr. Stanhope δεν μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση για τις άλλες μελέτες. Ισχυρίζεται όμως, πως έκανε εξετάσεις για όλα και μόνο η φρουκτόζη προξενούσε τα προβλήματα.
Καρκίνος
Στην κοινότητα που ασχολείται ερευνητικά με τον καρκίνο, ο καθηγητής του πανεπιστημίου Cornell, dr. Lewis Cantley, είναι δημοφιλής.
Πριν από πέντε χρόνια τον επέλεξαν ως επικεφαλής μιας επιστημονικής ομάδας από κορυφαίους ειδικούς στον καρκίνο, για να αναλάβουν την έρευνα για εύρεση θεραπείας για τη νόσο. Ίσως να μην αποδέχονται όλοι τα ευρήματα του, ωστόσο στην κοινότητα των ειδικών στον καρκίνο, όταν μιλάει ο Cantley οι υπόλοιποι ακούνε:
─ Πιστεύετε, πως η κατανάλωση ζάχαρης προκαλεί καρκίνο;
─ Νομίζω, ναι. Η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου κι οδηγεί επίσης σε χειρότερη έκβαση όσους έχουν ήδη καρκίνο.
Πώς μπορεί η ζάχαρη να προκαλεί καρκίνο; Ας θυμηθούμε από τι αποτελείται. Από ένα μόριο γλυκόζης κι από ένα μόριο φρουκτόζης.
Γνωρίζουμε, πως η υπερβολική φρουκτόζη στο ήπαρ δημιουργεί μια αλυσιδωτή αντίδραση. Το πάγκρεας παράγει περισσότερη ινσουλίνη. Ο Cantley πιστεύει, πως η υπερβολική ινσουλίνη μεταλλάσσει τους καρκινικούς όγκους, οι οποίοι καταναλώνουν περισσότερη γλυκόζη.
"Σήμερα, μαθαίνουμε πως κάποιες μορφές καρκίνου, κυρίως εκείνες που σχετίζονται με την παχυσαρκία και το διαβήτη, συχνά έχουν υποδοχείς ινσουλίνης στα καρκινικά κύτταρα. Ο όγκος, εκφράζοντας υποδοχέα ινσουλίνης, «ξεγελάει» τη γλυκόζη, η οποία εισέρχεται στον όγκο αντί στους μύες. Ο όγκος χρησιμοποιεί τη γλυκόζη ως «καύσιμο» για να μεγαλώσει."
Dr. Lewis Cantley, πανεπιστήμιο Cornell.
Αν η ζάχαρη τρέφει τους ήδη υπάρχοντες καρκινικούς όγκους και τους κάνει να μεγαλώνουν, μήπως αρχικά προκαλεί το σχηματισμό τους; Η επιστήμη δεν είναι ακόμα ξεκάθαρη πάνω σε αυτό, ο dr. Cantley όμως δεν το ρισκάρει:
"Νομίζω πως σίγουρα θα τρώω φρούτα. Τα φρούτα έχουν προφανώς ζάχαρη. Όμως, αν μπορώ να αποφύγω εντελώς τη ζάχαρη, ποτά που πίνω ή τροφές, το κάνω. Δύσκολο να βρεις κάποια χωρίς ζάχαρη. Αποφεύγω τη ζάχαρη, οπότε μπορώ."
Dr. Lewis Cantley, πανεπιστήμιο Cornell.
Αλτσχάιμερ
Ένας λόγος που επικρίνουν τους επιστήμονες που τάσσονται κατά της ζάχαρης είναι πως πολλά από τα αποδεικτικά τους στοιχεία προέρχονται από ζώα και όχι από ανθρώπους.
Ωστόσο, στο πανεπιστήμιο Brown στο Rhode Island, οι έρευνες που διεξάγονται θα προκαλούσαν άγχος σε πολύ κόσμο.
Tο πρώτο ποντίκι είναι απόλυτα υγιές. Βάζοντάς το σε μια λεκάνη με νερό, βρίσκει πάντα τον τρόπο να είναι ασφαλές. Δείτε το δεύτερο ποντίκι όμως. Η ποσότητα τροφής που έφαγε αντιστοιχεί σε ένα διαιτολόγιο της Βόρειας Αμερικής, το οποίο είναι πλήρες με όλα τα λιπαρά και τη ζάχαρη που καταναλώνουμε συχνά. Το ποντίκι δεν ξέρει πού να πάει, ο εγκέφαλος του έχει υποστεί βλάβη.
"Αυτά τα ποντίκια ήταν εντελώς φυσιολογικά. Έγιναν παράφρονα ζώα. Δεν θυμούνται τι μαθαίνουν ύστερα από μία μέρα. Καθώς η πρόκληση γίνεται όλο και πιο δύσκολη, αποτυγχάνουν όλο και περισσότερο, όπως κάποιος που έχει Αλτσχάιμερ."
Dr. Suzanne De La Monte, πανεπιστήμιο Brown.
Εδώ θεωρούν, πως η νόσος Αλτσχάιμερ είναι ο διαβήτης το εγκεφάλου. Συνδέεται με τα επίπεδα ινσουλίνης, τα οποία επηρεάζονται από την πολλή ζάχαρη. Η καθηγήτρια dr. Suzanne De La Monte εξηγεί:
"Ξέρουμε ότι η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να υπάρχει σε οποιοδήποτε όργανο. Μπορεί να υπάρχει στους μύες κι αυτό είναι ο διαβήτης ή στο ήπαρ και προκαλεί λιπώδη νόσο του ήπατος ή στις ωοθήκες. Αυτό είναι οι πολυκυστικές ωοθήκες. Ή στον εγκέφαλο. Πιστεύουμε, πως αυτό είναι το Αλτσχάιμερ."
Dr. Suzanne De La Monte, πανεπιστήμιο Brown.
Τίποτα από αυτές τις έρευνες βέβαια, δεν αντιπροσωπεύει την επιστημονική επικρατούσα τάση. Η υπόθεση κατά της ζάχαρης δεν έχει γίνει ακόμα δεκτή. Οργανώσεις για το Αλτσχάιμερ, τον καρκίνο, το διαβήτη, όπως και υπουργεία Υγείας ή ο Οργανισμός Ελέγχου Φαρμάκων και Τροφίμων των Η.Π.Α., γνωρίζουν για αυτές τις έρευνες, μα δεν ενημερώνουν για τη συσχέτιση μεταξύ ζάχαρης και ασθενειών. Ωστόσο, μια σημαντική ομάδα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.
Ο Αμερικανικός Οργανισμός Υγείας συνιστά στον κόσμο τη δραματική μείωση της πρόσθετης ζάχαρης. Η συνιστώμενη δόση για τις γυναίκες είναι έως έξι κουταλάκια του γλυκού την ημέρα, ενώ για τους άντρες ως εννιά κουταλάκια του γλυκού την ημέρα. Η συνολική πρόσληψη ζάχαρης στον Καναδά για παράδειγμα, είναι 26 κουταλάκια του γλυκού ανά άτομο τη μέρα.
Ωστόσο, η καναδική βιομηχανία τροφίμων παραμένει ανεπηρέαστη.
Όπως οι καπνοβιομηχανίες το ΄50
Σε όλο τον κόσμο λίγες βιομηχανίες είναι περισσότερο ισχυρές από τη βιομηχανία επεξεργασμένων τροφίμων ή τη βιομηχανία ζάχαρης που την τροφοδοτεί. Γνωρίζουμε ελάχιστα για το πώς λειτουργούν.
Η Kristan Cousins είναι αποφασισμένη να το αλλάξει αυτό. Ως οδοντίατρος σε Κέντρο Υγείας στο Κολοράντο ενδιαφερόταν ανέκαθεν για τη ζάχαρη. Όμως, όταν βρήκε ένα απόθεμα αρχείων από μια εταιρεία ζάχαρης που είχε κλείσει, ανακάλυψε ένα μυστικοπαθή κόσμο: «Ο πρώτος φάκελος που τράβηξα έδινε πρόσβαση σε ένα υπόμνημα με το γαλάζιο λογότυπο της Sugar Association. Κάτω από το λογότυπο έγραφε "εμπιστευτικό"».
Ήταν μια οδηγία από τη δεκαετία του ΄70, ένα υπόμνημα προς τα στελέχη της βιομηχανίας για μια πρόσφατα δημοσιευμένη επιστημονική Λευκή Βίβλο, ένα άρθρο που κατέληγε, πως η ζάχαρη δεν ήταν μόνο ασφα
λές προϊόν, αλλά και σημαντική.
"Ήταν σαφές, αφού διάβασα περισσότερα, πως η Sugar Association είχε χρηματοδοτήσει αυτή τη λευκή Βίβλο με τίτλο: «Η ζάχαρη στη διατροφή του ανθρώπου». Προσπαθούσαν να την εμφανίζουν ως ανεξάρτητη μελέτη."
Kristan Cousins, οδοντίατρος.
Ανάμεσα στις περισσότερες από χίλιες πεντακόσιες σελίδες ανακάλυψε πως υπήρχαν κάποιες καναδικές σελίδες, αλλά και μια έκθεση από μια συνάντηση της βιομηχανίας ζάχαρης τη δεκαετία του ΄70 στο Μόντρεαλ, η οποία συμπεριλάμβανε μια ειλικρινή συζήτηση για τις καρδιοπάθειες: «Η μεγαλύτερη απειλή για την κατανάλωση ζάχαρης βρίσκεται στον τομέα της διατροφής, ενόψει πρόσφατων παρατηρήσεων σχετικά με τον ρόλο της στην εμφάνισή της αρτηριοσκλήρωσης». Επομένως, ανησυχούσαν από το ΄70, το γνώριζαν πολύ καιρό.
Σήμερα, η Cousins συνεχίζει την έρευνα της στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο. Τη διεξάγει υπό την καθοδήγηση ενός ατόμου, στο οποίο όλα αυτά ακούγονται οικεία:
"Το εκπληκτικό που έμαθα από εκείνη ήταν πως κάποιες από τις στρατηγικές που πίστευα πως επινόησαν οι καπνοβιομηχανίες τη δεκαετία του ΄50, τις είχε επινοήσει ήδη πριν η βιομηχανία ζάχαρης. Τώρα, έχουμε 83 εκατομμύρια σελίδες από έγγραφα βιομηχανιών στο διαδίκτυο."
Dr. Stanton Glantz.
Ο dr. Stanton Glantz είναι γνωστός στους δικαστικούς κύκλους ως ο άνθρωπος που δημοσίευσε πρώτος μυστικά έγγραφα των καπνοβιομηχανιών, τα οποία αποδείκνυαν πως οι καπνοβιομηχανίες γνώριζαν πως το προϊόν τους ήταν επικίνδυνο. Στα έγγραφα για τη ζάχαρη βλέπει πολλές ομοιότητες.
"Μία ομοιότητα είναι η προσπάθεια υπονόμευσης της επιστήμης.
Άλλη, είναι η επίθεση κι ο εκφοβισμός των επιστημόνων και όσων εμφανίζονται με αποτελέσματα, που δεν αρέσουν στα μεγάλα εταιρικά συμφέροντα.
Άλλη ομοιότητα είναι προσπάθεια υπονόμευσης συνετού ελέγχου."
Dr. Stanton Glantz.
Η βιομηχανία ζάχαρης έχει δεκαετίες πρακτικής σε αυτό. Το 2003 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας στη Γενεύη εξετάζει μία εισήγηση που συνιστά στον κόσμο τη μείωση της πρόσληψης ζάχαρης στο 10% της ποσότητας που τρώει. Η απήχηση ανάμεσα στους ειδικούς σε θέματα υγείας ήταν μεγάλη. Εντούτοις, επενέβη η βιομηχανία ζάχαρης.
Η βιομηχανία ζάχαρης απευθύνθηκε στους φίλους της στο Κογκρέσο των Η.Π.Α. που ήταν πολύ ισχυρά μέλη, για να γράψουν επιστολές και να πουν ότι ήταν απαράδεκτο. Οι Η.Π.Α. θα απέσυραν τη χρηματοδότησή τους από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αν αυτό συνεχιζόταν. Ύστερα από πέντε μήνες η εισήγηση εξαφανίστηκε αθόρυβα.
Έχοντας ξαναδεί το έργο ο dr. Glantz αναφέρει: «Δεν μπορούμε να αφήσουμε να συμβεί ξανά».
"Δεν θα είχαμε επιδημία καπνίσματος αν δεν υπήρχε καπνοβιομηχανία. Ούτε επιδημία παχυσαρκίας, αν δεν υπήρχε μία βιομηχανία που θησαυρίζει πουλώντας ζάχαρη, λιπαρές τροφές, αλάτι, τέτοια είδη.
Θεωρώ σημαντικό, πως ένας από τους βασικούς φορείς ασθένειας για μη μεταδοτικές ασθένειες, είναι οι μεγάλες εταιρείες. Θα πρέπει να θέσουμε αυτές τις μεγάλες εταιρείες υπό έλεγχο."
Dr. Stanton Glantz.
Ο Bruce Bradley, που έχει διευθύνει αρκετές τέτοιες εταιρείες, συμφωνεί:
«Έγινε κάπως ηθικό ζήτημα, όταν βλέπετε πόσο μακριά φτάσαμε. Δεν είναι ασήμαντο. Πρέπει απλώς να διορθώσουμε την πορεία μας. Είμαστε σε εντελώς λανθασμένη τροχιά σχετικά με την υγεία μας. Η ειλικρινής απάντηση είναι, πως η κυβέρνηση πρέπει να παρέμβει και να γίνει συνήγορος των καταναλωτών».
Να, τι συνέβη όταν οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να παρέμβουν. Στις αρχές του 2013 η Νέα Υόρκη πέρασε ένα νόμο που απαγόρευε τα υπερμεγέθη ζαχαρούχα ποτά. Η απάντηση της βιομηχανίας ζάχαρης: Παρουσίασε τον τότε δήμαρχο Michael Bloomberg ως δεσποτική νταντά για να τον γελοιοποιήσει. Ύστερα από καιρό, ο νόμος ακυρώθηκε από το δικαστήριο.
Ωστόσο, οι συνήγοροι των καταναλωτών συνεχίζουν τις προσπάθειες. Στην Ουάσιγκτον. τα μέλη του Κογκρέσου κάλεσαν την κυβέρνηση να βοηθήσει τους καταναλωτές ζητώντας καλύτερες ετικέτες πάνω στα προϊόντα, καθώς και να αναγράφεται ένα ημερήσιο ασφαλές όριο κατανάλωσης ζάχαρης.
Επίλογος
"Σήμερα, ακόμα και η Coca Cola, ο μεγαλύτερος χρήστης ζάχαρης στον κόσμο, δεν μπορεί να αγνοεί τη συζήτηση για την υγεία. Ωστόσο, το γενικό συμπέρασμα δεν έχει αλλάξει. Αν αρρωσταίνεις απ΄ ό,τι τρως, είναι δικό σου φταίξιμο.
Να κατηγορούν τον καταναλωτή, να κατηγορούν το θύμα για όλο αυτό, όπως οι καπνοβιομηχανίες κατηγορούν τους δωδεκάχρόνους που είναι εθισμένοι στο τσιγάρο, δεν είναι δίκαιο, επειδή ο κόσμος δεν έχει την πληροφόρηση που πρέπει, ώστε να κάνει μία καλή επιλογή."
Dr. Stanton Glantz.
Όπως με το τσιγάρο, η τιμωρία ─προειδοποιεί ο dr. Lustig─ έρχεται:
«Το συμπέρασμα; Δεν θα έχουν απομείνει χρήματα μέχρι το 2026, για τίποτε άλλο, επειδή όλα τα δολάρια για την υγειονομική περίθαλψη θα έχουν δαπανηθεί για το διαβήτη.
Στην Αμερική σε μερικά χρόνια δεν θα υπάρχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αν δεν κάνουμε κάτι».
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου